ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗΔ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
1.ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ
ΟΜΗΡΟΣ,ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ, ΛΗΚ, ΠΟΥΚΕΒΙΛ ,ΤΑΣΣΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΘΑΜΥΡΙΣ ,ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΝΔΑΝΙΑΣ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΒΑΛΥΡΑΣ ΤΟ 1901 ΜΕ ΓΑΛΛΟΥΣ ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ
ΚΑΡΤ-ΠΟΣΤΑΛ ΤΗΣ ΜΕΤΤΑΛΙΚΗΣ ΓΕΦΥΡΑΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΩΝ
2.ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Όταν έγινα τα αντιπλημμυρικά έργα της Μαυροζούμενας στη Βαλύρα από το γεφύρι μέχρι το μύλο ,ήμουνα στην Αθήνα, και είχα αγωνία τι έγινε με την αρχαία γέφυρα ,μέσα στο ποτάμι κάτω από το μύλο, εκεί που χυνόταν το Γοργόρεμα, που τώρα έχει στερέψει, στην περιοχή Μυλόλακκα.
Επιστρέφοντας στο χωριό πήγα και φωτογράφησα τα αντιπλημμυρικά έργα και οι 8 λίμνες (Πινημένη, Καυκούλα, Κατάστημα, Μουρούσια, Γύρες, Θεοφίλενας, Μυλόλακκα ,και Μύλος) έγιναν ένα κανάλι. Στη λίμνη στου Μυλόλακκα υπήρχε η νησίδα στη μέση του καναλιού του αρχαίο γεφύρι, αλλά προς τη δυτική πλευρά το υπόλοιπο μπαζώθηκε.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ.ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΕΚΛΟΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΤΟ 1957.
Από τα πρακτικά της κοινότητας Βαλύρας για την εκλογή γραμματέα της κοινότητας ήταν 4 υποψήφιοι.
ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΒΙΓΚΟΣ ΦΩΤΙΟΣ
ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΙ
ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Στην ψηφοφορία οι ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ,ΒΙΓΚΟΣ δεν ψηφίστηκαν και οι ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ, έλαβαν αντίστοιχα 4 και 3 ψήφους.
.JPG)
Μέσα από τις φωτογραφίες που είναι από τον περασμένο αιώνα, θα βρούμε την ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε, ένα θαυμάσιο, μαζί, και διδακτικό περίπατο, ανάμεσα στα περασμένα και τα τωρινά. Χωρατά, πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις,ιστορίες, θρύλοι, μύθοι, παραδόσεις, έχουν διατηρηθεί αναλλοίωτα μέσα στις φωτογραφίες στο διάβα του χρόνου, στις οικογενειακές μαζώξεις, στα γλέντια, στη γειτονιά ,στο σχολείο , στο πηγάδι, στο χωράφι, στο αυλάκι, στα ποτάμια, στα κτήματα, στον κάμπο, στις παρέες, στο σταθμό, στο κυνήγι, στο ψάρεμα, στο λιομάζωμα, στον τρύγο, στα συκοπερίβολα, στην εκκλησία, στις ταβέρνες, στα καφενεία, στις διάφορες εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής πάντα βρίσκουν τον τρόπο να παραμείνουν ζωντανές οι εικόνες, περνώντας από στόμα σε στόμα κι από γενιά σε γενιά.
.JPG)
Κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας την 19-2-2024 με την υπεύθυνη των ΓΑΚ Καλαμάτας συνάδελφο Αναστασία Μηλίτση, σύζυγο του τέως συναδέλφου, δημάρχου Καλαμάτας , περιφερειάρχη Πελοποννήσου Παναγιώτη Νίκα , για να φωτογραφίσω 45 συμβόλαια των προγόνων μου και Βαλυραίων μου είπε ότι αύριο θα έχει επίσκεψη από το υπουργείο παιδείας και δεν θα μπορέσει να με εξυπηρετήσει, παρά μόνο για 5 συμβόλαια. Μου ζήτησε τα νούμερα των 5 συμβολαίων από το συμβολαιογραφείο του Σταύρου Νικολόπουλου από την Εύα Μεσσηνίας 1882-85. Τα 4 συμβόλαια αφορούσαν του παππούλη μου Αθανασίου Λύρα και το 1 του Γεωργίου Παπαγεωργίου από Λάμπαινα.
Πράγματι την άλλη ημέρα συνάντησα στα ΓΑΚ τους υπαλλήλους του υπουργείου παιδείας και τα 5 συμβόλαια ήταν επάνω στο τραπέζι, στην αίθουσα του αναγνωστηρίου. Αφού τα φωτογράφισα είδα δίπλα μου ότι υπήρχαν τα 2 μαθητολόγια του δημοτικού σχολείου Βαλύρας 1944-6 και 1947-54 τα οποία μελετούσε κάποιος ερευνητής. Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να φωτογραφίσω τα 2 μαθητολόγια 10 ετών 1944-54, τα οποία και θα αναρτήσω για να θυμηθούμε το τότε μαθητικό γίγνεσθαι του χωριού μας, και πολλοί-ες από αυτούς μας βλέπουν από ψηλά και χαίρονται που τους μνημονεύουμε.
Το ποτάμι της Μαυροζούμενας για πολλά χρόνια ήταν σπουδαίος οικονομικός πόρος για πολλά επαγγέλματα και τόπος ψυχαγωγίας, μαθαίνοντας και κάνοντας μπάνιο μέχρι την εποχή του 1970. Μυλωνάδες, νερουλάδες, αγροφύλακες, κυνηγοί, ψαράδες, καλαθοπλέκτες, αγρότες, κακαβόστρες για τη λάτρα των σκουτιών, πότισμα ορυζώνων, κτημάτων, και μπαξέδων με 5 διαφορετικούς τρόπους. Τώρα είναι στα αζήτητα γιατί αχρηστεύτηκαν οι νερόμυλοι, το αυλάκι, οι καλαμωτές, το μπάνιο κυρίως στη λίμνη του Μύλου, το καλάμι, η λυγιά, η ιτιά, η πικροδάφνη, η μαρίτσα το βουτούμι, τα βούρλα που φτιάχναμε χελοκόφινα και βουρλιάζαμε τα αγριόσυκα και επικονιάζαμε τις ήμερες συκιές που τώρα δεν υπάρχουν μαζί με τις σταφίδες , και βάζαμε το λινάρι να μουλιάσει για 2 εβδομάδες, και μετά το στέγνωμα ο λάκκος ,λανάρια, ρόκα, αργαλειός, φτιάχναμε το λινό ύφασμα, και τα λούπινα να ξεπικρίσουν για τη διατροφή ανθρώπων και ζώων.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Οι Ληκ, Παυσανίας, Πουκεβίλ, Στράβων και Τασσιόπουλος περιγράφουν για το αρχαίο ιερό της Λιμνάτιδος Αρτέμιδος εκεί που βρίσκεται τώρα η Παναγία στο Καμάρι μεταξύ Σκάλας-Βαλύρας-Αγίου Φλώρου. Ο Πουκεβίλ περιγράφει επιπλέον για το εκκλησάκι του αγίου Νικολάου Βαλύρας (Τζεφερεμίνι) που ήταν φυλάκιο δερβεντζή, και οι βάλτοι με τα αμέτρητα κοπάδια από βουβάλους. Δυστυχώς οι τοιχογραφίες και ο κεραμοπλαστικός διάκοσμος στο εκκλησάκι καταστράφηκαν, γιατί το εκκλησάκι σοφατίστηκε εσωτερικά και εξωτερικά.Στα 200 μέτρα από το εκκλησάκι, υπάρχει και το αρχαίο γεφύρι, που δυστυχώς είναι στα αζήτητα μαζί με το άλλο που υπάρχει πάνω από τον Κάκκαβο, που οδηγούσαν στα μοναστήρια του Βουλκάνου και την Αρχαία Μεσσήνη.
Πρέπει να διασώσουμε, διατηρήσουμε και προβάλλουμε την Πολιτιστική μας Κληρονομιά.
1.ΠΑΣΑΥΝΙΑΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ
IV. ἐπὶ δὲ Φίντα τοῦ Συβότα πρῶτον Μεσσήνιοι τότε τῷ Ἀπόλλωνι ἐς Δῆλον θυσίαν καὶ ἀνδρῶν χορὸν ἀποστέλλουσι: τὸ δέ σφισιν ᾆσμα προσόδιον ἐς τὸν θεὸν ἐδίδαξεν Εὔμηλος, εἶναί τε ὡς ἀληθῶς Εὐμήλου νομίζεται μόνα τὰ ἔπη ταῦτα. ἐγένετο δὲ καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους ἐπὶ τῆς Φίντα βασιλείας διαφορὰ πρῶτον, ἀπὸ αἰτίας ἀμφισβητουμένης μὲν καὶ ταύτης, γενέσθαι δὲ οὕτω λεγομένης.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
Ορφανοπαίδι από πατέρα με 5 αδέλφια ηλικίας 4-11 ετών και μάννα χήρα 32 ετών, γευόμουν και χαιρόμουν τη ζωή. Μεγαλώνοντας γνώρισα ,έμαθα ,και σπούδασα το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον του χωριού μου και της περιοχής μου ψαρεύοντας ,κυνηγώντας και μαζεύοντας άγρια χόρτα, από τους παραδείσους μου, τα οικόσιτα ζώα ,τα 2 ποτάμια, Πάμισο και Μαυροζούμενα, το αυλάκι, τη δέση, τα ποτιστικά,τον κάμπο,τον μπαξέ, την Τσούκα, και την Πέρα Μεριά.Τελειώνοντας το δημοτικό στο χωριό μου με τους σχολικούς κήπους, μαθαίνοντας την πρακτική των φυσιογνωστικών μαθημάτων (ΦΕΚ 309,1929) με το φυτολόγιο, και την καλλιέργεια κηπευτικών, λαχανικών και καλλωπιστικών φυτών, και το επιχειρεί ν, πουλώντας τα προϊόντα των κήπων σε πελάτες των τραίνων του σταθμού, και στα καφενεία και ταβέρνες του χωριού μου.
Εισάγομαι με εξετάσεις στο γυμνάσιο Μελιγαλά και μένοντας εκεί 12 χρόνια (6 μαθητής-3 φροντιστής-3 καθηγητής). Τελειώνοντας το πρακτικό λύκειο (αποφοιτήσαμε 15) δεν έδωσα εξετάσεις λόγο οικονομικής δυσπραγίας πήγα Αθήνα εργαζόμενος σε μαρμαράδικο στο Μαρούσι σου Κουνάδη-Μανικόπουλου, και τοποθετώντας κεραίες τηλεόρασης Σοφοκλέους 1 ,στο Ράδιο Αετός.Φαντάρος στο πυροβολικό ως κρυπτογράφος για 2 χρόνια, και απολυόμενος εισάγομαι με εξετάσεις στη ΔΕΗ.
Εγκαταλείποντας τη ΔΕΗ στην οποία είχα εισαχθεί με εξετάσεις και παίρνοντας το πτυχίο σταθμών -υποσταθμών, μπήκα στο πανεπιστήμιο Πατρών στο τμήμα βιολογίας το 1970.
Δυστυχώς αντί να το χαρούν συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, μου έφεραν εμπόδια το πως θα σπουδάσω. Ο Θεός είναι μεγάλος και στην επιλογή-αποφασή μου αυτή στάθηκα τυχερός,ευλογημένος και είχα προστάτες αγγέλους, γιατί βρέθηκαν άνθρωποι που με βοήθησαν, και δεν το μετάνιωσα, αφήνοντας τα τότε πολλά προνόμια που είχα στη ΔΕΗ .
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Από το Βαλυραίο μετανάστη Τζίμη Μητρόπουλο στην Αυστραλία,που μετανάστευσε όλη η οικογένεια, την εποχή του '60, έλαβα μια μαθητική φωτογραφία του δημοτικού σχολείου Βαλύρας το έτος 1966 ντυμένοι με φουστανέλες.Από τους 9 μαθητές οι 2 μας βλέπουν από ψηλά και χαίρονται που τους μνημονεύουμε. Να θυμούνται οι παλιότεροι και να γνωρίζουν οι νεώτεροι πρόσωπα, γεγονότα, και καταστάσεις του παρελθόντος χωριού μας.
Χ. ΒΙΓΚΟΣ
Γ. ΛΙΟΝΤΗΡΗΣ
‘Έχουμε την τάση να λησμονούμε ότι τα βιβλία είναι εξαιρετικά ευάλωτα και μπορεί να αφανιστούν ή καταστραφούν.
Διαθέτουν την ιστορία τους, όπως κάθε ανθρώπινο προϊόν, μια ιστορία όπου, στις ίδιες ρίζες τους, εμπεριέχεται σε λανθάνουσα κατάσταση, η πιθανότητα το ενδεχόμενο ενός τέλους….
Επιβάλλεται αμετάκλητα η ψηφιοποιησή τους και να σώζονται σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, και να μεταφέρονται από γενιά σε γενιά.
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΒΑΛΥΡΑΣ ΩΣ ΘΕΜΕΛΙΟΣ ΛΙΘΟΣ
‘Έχουμε την τάση να λησμονούμε ότι τα βιβλία είναι εξαιρετικά ευάλωτα και μπορεί να αφανιστούν ή καταστραφούν.
Διαθέτουν την ιστορία τους, όπως κάθε ανθρώπινο προϊόν, μια ιστορία όπου, στις ίδιες ρίζες τους, εμπεριέχεται σε λανθάνουσα κατάσταση, η πιθανότητα το ενδεχόμενο ενός τέλους….
Επιβάλλεται αμετάκλητα η ψηφιοποιησή τους και να σώζονται σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, και να μεταφέρονται από γενιά σε γενιά,γνωρίζοντας την ιστορία του τόπου μας, και τις ρίζες των προγόνων μας
.JPG)
Α.ΣΧΟΛΕΙΑ***
3. ΕΝΙΑΙΟΝ ΜΙΚΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ 1929-1989 6ΤΑΞΙΟ
4. ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΒΑΛΥΡΑΣ 1922-8 Α=446, Θ=52 , Σ=498
5. ΗΜΙΓΥΜΝΑΣΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ 1929-37 Α=176, Θ=14, Σ=190
6. ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ ΒΑΛΥΡΑΣ 1961-6 Α=28. Θ=14, Σ=42
7.ΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΟ ΒΑΛΥΡΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΕΛΙΓΑΛΑ ΜΕΡΟΠΗ
Α=386, Θ=71, Σ=457
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΕΤΗ ΤΑΞΕΙΣ
Α Β Γ Δ Ε ΣΤ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΑΞΕΙΣ
1950-1 51, 79, 106 135 172 196 214
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 1950 – 51 | ||||||
ΤΑΞΕΙΣ | ΕΓΓΡΑΦΕΝΤΕΣ | ΕΞΕΤΑΣΘΕΝΤΕΣ | ΠΡΟΑΓΟΝΤΑΙ | |||
| άρρενες | θήλεις | άρρενες | Θήλεις | άρρενες | θήλεις |
Α | 27 | 27 | 27 | 27 | 22 | 20 |
Β | 17 | 14 | 17 | 12 | 15 | 12 |
Γ | 11 | 18 | 11 | 18 | 11 | 16 |
Δ | 17 | 15 | 17 | 15 | 17 | 14 |
Ε | 24 | 19 | 22 | 15 | 22 | 15 |
ΣΤ | 16 | 9 | 15 | 9 | 15 | 9 |
ΣΥΝΟΛΟ | 214 | 205 | 188 | |||
ΔΑΣΚΑΛΟΙ : Χρίστος Ιω. Καρτερολιώτης ( διευθυντής ) | ||||||
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλιότεροι, πρόσωπα γεγονότα και καταστάσεις για τους αθλητικούς αγώνες της Βαλύρας ,στο πανηγύρι του Αγίου Πνεύματος τα είδη αγωνισμάτων, τα οικονομικά έπαθλα ανά κατηγορία, τις επιτροπές, τους νικητές και τον τόπο καταγωγής τους, από 3 διαφορετικά αρχεία.
1951
ΤΟΜΟΣ 11 ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΒΑΛΥΡΑΣ
ΠΡΑΞΗ 20 27-5-1951 ΣΕΛΙΔΕΣ 39-40
1952
ΠΡΑΞΗ 37 3-6-52 ΣΕΛΙΔΕΣ 114-115
ΤΟΜΟΣ 12 ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΒΑΛΥΡΑΣ
1953
ΠΡΑΞΗ 22 17-5-1953 ΣΕΛΙΔΕΣ 15-17
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
.JPG)
ΕΤΗ ΤΑΞΕΙΣ
Α Β Γ Δ Ε ΣΤ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΑΞΕΙΣ
1948-9 42 80 124 157 193 218 231
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 1948 – 49
ΤΑΞΕΙΣ | ΕΓΓΡΑΦΕΝΤΕΣ | ΕΞΕΤΑΣΘΕΝΤΕΣ | ΠΡΟΑΓΟΝΤΑΙ | |||
| άρρενες | θήλεις | άρρενες | Θήλεις | άρρενες | θήλεις |
Α | 22 | 24 | 17 | 21 | 9 | 18 |
Β | 22 | 20 | 22 | 18 | 20 | 16 |
Γ | 22 | 25 | 22 | 24 | 22 | 24 |
Δ | 23 | 10 | 23 | 10 | 23 | 10 |
Ε | 23 | 14 | 22 | 13 | 22 | 13 |
ΣΤ | 23 | 3 | 23 | 3 | 22 | 3 |
ΣΥΝΟΛΟ | 231 | 218 | 202 | |||
ΔΑΣΚΑΛΟΙ : Χρίστος Ιω. Καρτερολιώτης ( διευθυντής ) | ||||||
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ 31-5-24
ΑΞΙΕΣ, ΑΝΑΓΚΕΣ, ΑΓΑΘΑ, ΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ, ΑΕΙΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
ΚΑΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΜΗΝ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΕΤΣΙ ΑΣ ΓΙΝΕΙ
Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων».
«Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».
Αφού ευχαρίστησα το διευθυντή του σχολείου ΓΕΩΡΓΙΟ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟ, το συνεργάτη παλιό μαθητή μου δάσκαλο ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ, ευχήθηκα στους μαθητές καλή πρόοδο και στους γονείς καλό καλοκαίρι, για την πρόσκληση.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Μετά την ανατίναξη της σιδερένιας γέφυρας το 1943 η επικοινωνία γινόταν είτε από την ξύλινη γέφυρα, είτε με την βάρκα. Πλοηγοί της βάρκας αρχικά ήταν ο Κοιλάκος, αργότερα ο Θοδωράκης Καπότης, Χρίστος Ντουραμάκος και τελευταίος ήταν ο Γιώργος Γκομέσης (Μανιαδάκης). Η σιδερένια γέφυρα έχει γίνει καρτ-ποστάλ και την έχουν ζωγραφίσει οι βαλυραίοι Αλέκος Λιοντήρης και Ανδρέας Τσώνης. Το φωτογραφικό υλικό τεκμηριώνει το ιστορικό της βάρκας ,στης Βαλύρα Μεσσηνίας, που περνούσε άνθρωπους και ζώα για περίπου 10 χρονια ,από τη μια όχθη στην άλλη ,το ποτάμι της Μαυροζούμενας.
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΛΥΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Για να θυμηθούμε οι παλιότεροι και να μάθουν οι νεώτεροι τα μαζικά μέσα μεταφοράς που ήταν τα κάρα της Βαλύρας με αφήγηση του Δημήτρη Λινάρδου, από τα πρακτικά της κοινότητας του τόμου 8 η πράξη 34 στη σελίδα 130 με τους 11 καραγωγείς και τα ονόματα των 360 Βαλυραίων με πλούσιο φωτογραφικό υλικό εκτός από έναν
Η μεγάλη καμπάνα του Κάτω Μοναστηριού.
Η μεγάλη καμπάνα του Κάτω Μοναστηριού ήρθε με το τραίνο στη Βαλύρα. Τη φορτώσαμε στο κάρο του Παναγιώτη Χριστάκη και με οδηγό το Γιώργη Περιβολάρη την ανεβάσαμε στο μοναστήρι. Επειδή υπήρχε τότε το καλντερίμι, βάλαμε δυο κυπαρίσσια και σπρώχναμε 20 άτομα το κάρο, σχεδόν σηκωτό. Στο μοναστήρι φτιάξαμε τεχνητό παλάγκο και τη στήσαμε στο κωδονοστάσιο. Δεν θυμάμαι την ακριβή χρονολογία και ήταν μετά την κατοχή, μεταξύ 1945-1950.
