«Ντιμπέΐτ» προκαθορισμένων ερωτήσεων;

Τα τελευταία χρόνια έχει εισέλθει στην πολιτικήν ορολογίαν ο όρος «Ντιμπέιτ»  και σημαίνει τηλεοπτικόν διάλογον υποψηφίων πολιτικών. Οι Έλληνες αρέσκονται να χρησιμοποιούν «ξένες» λέξεις. Ή μάλλον τις Ελληνικές να τις αποκαλούν με ξενότονην προφοράν. Έτσι αισθάνονται ως κάτοχοι παιδείας! Η Ελληνική «δεν τους γεμίζει»!!!

Η λέξη «ντιμπέΐτ» είναι αμιγώς Ελληνική με ξενόγλωσση προφοράν. Στην αρχαιότητα όταν ένας ήθελεν να αντικρούσει τον άλλον ή να υποστηρίξει τις απόψεις του, οι δύο διαφωνούντες ανέβαιναν έκαστος σε έναν βήμα και απ’ εκεί ομιλούσαν. Το δε κοινόν παρηκολούθη. Η συζήτηση αυτή απεκλήθη Δίβατον!!! Π.χ. ηττήθη στο Δίβατον, δηλ. στην αντιπαράθεση. Και οι ξένοι που γνωρίζουν πολύ καλά την Ελληνικήν Γλώσσαν ευστόχως απεκάλεσαν την τηλεμαχίαν δύο πολιτικών dibate = δίβατον!! Όταν οι αντιμαχόμενοι είναι περισσότεροι τότε πρέπει να λέγεται Πολύβατον και όχι Δίβατον.

Τα πραγματοποιούμενα σήμερον «ντιμπέΐτ» δεν έχουν καμμίαν σχέση με τα αυθεντικά Ελληνικά, καθότι όπως αποδεικνύεται είναι προετοιμασμένα και προκαθορισμένα στο χώρον των ερωτήσεων.

Ακούγομεν ότι επιτροπές των Πολιτικών Κομμάτων συνήλθαν για να καθορίσουν τους όρους της Τηλεμαχίας!! Τι να καθορίσουν; Ποιες ερωτήσεις θα τεθούν στους υποψηφίους; Οι επιλεγέντες δημοσιογράφοι έπρεπε να συντάσσουν τις ερωτήσεις τους όπως αυτοί νομίζουν  και πριν την έναρξη της Τηλεμαχίας να γινόταν τυχαία ανταλλαγή αυτών μεταξύ των δημοσιογράφων. Π.χ. τις ερωτήσεις του Α να τις έπαιρνε ο Β κοκ.  ‘Η ειδική Ομάδα  πριν την Τηλεμαχίαν να συνέτασσε τις ερωτήσεις και να τις έδιδε στους δημοσιογράφους όταν είχαν λάβει τις θέσεις τους στην αίθουσα ερωτήσεων. Οι  επιτροπές των Κομμάτων δεν θα γνώριζαν απολύτως τις ερωτήσεις.

Τηρείται αυτή η διαδικασία; Αν Ναι δεν νομίζομεν ότι κανείς είναι σίγουρος για το τι θα ερωτηθεί και ότι θα απαντήσει μετά βεβαιότηος. Και το θίγομεν αυτό επειδή από παράγοντες των Κομμάτων αναφέρονται ορισμένα που είναι μάλλον εκτός πραγματικότητος.

Μιχαήλ Στρατουδάκης