Η Αποχώρηση των Γερμανών 12 οκτ 1944

  Όταν οι ΘΥΣΙΕΣ πάνε χαμένες

  Μερικούς μήνες μετά την έλευση των Γερμανών και σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, Βρετανοί και Έλληνες στρατιωτικοί αλλά και απλοί πολίτες προσπάθησαν να διαφύγουν κυρίως προς την Μέση Ανατολή και την Αίγυπτο.

 

Φυσικά οι Ναζί το ήξεραν και είχαν συγκροτήσει ένα εκτεταμένο δίκτυο πρακτόρων, που έλεγχε τις ύποπτες κινήσεις στα λιμάνια της χώρας.

Συνήθως ξεκινούσαν τα καΐκια βράδυ. Έτσι και ένα βράδυ ξεκίνησε ένα καΐκι με προορισμό την Αίγυπτο. Το ταξίδι ήταν σύντομο, στο νησάκι Φλέβες απέναντι από τη Βουλιαγμένη, εντοπίστηκε από γερμανικό περιπολικό.  Έλληνες πράκτορες των Ναζί  που εργάζονταν στο λιμάνι κατέδωσαν στους Γερμανούς την πληροφορία.

 

Απλοί πολίτες, αξιωματικοί του Λιμενικού, αξιωματικοί του στρατού ξηράς, αξιωματικοί της αεροπορίας τουφεκίσθηκαν.

 

Πολλοί από αυτούς που οργάνωναν φυγαδεύσεις προς την Μέση Ανατολή, τουφεκίσθηκαν.

 

Και μετά ήρθε ο εμφύλιος και χάθηκαν αμέτρητες ζωές και οι δολοφονίες και οι καταδόσεις και οι βιασμοί και οι εξευτελισμοί έγιναν καθημερινότητα στην ύπαιθρο και καταστράφηκαν και αμέτρητες περιουσίες. Ένας εμφύλιος που είχε ξεκινήσει πολύ πριν το 1946.

 

Και γιατί όλες οι θυσίες;;; γιατί ;;;

 

Για να έχουμε ένα κομματικό πελατειακό κράτος που έχει σφραγίσει την μοίρα μας σαν έθνος;;;

 

Και έρχονται στρατηγοί και δάσκαλοι που φτιάχνουν νέες δήθεν πατριωτικές κινήσεις και με φλογερούς λόγους απευθύνονται στο συναίσθημα σας και φυσικά είτε ζητούν είτε θα ζητήσουν την ψήφο σας.

 

Και αν δείτε τι διαδικασίες ακολουθούν θα δείτε ότι είναι στα χνάρια του παλαιού κομματικού συστήματος.

 

Δεν κομίζουν τίποτε το νέο, τίποτε το διάφανο, τίποτε το καινοτόμο.

Κομίζουν τις προσωπικές τους ανησυχίες και επιδιώξεις, την ανάγκη τους να γευτούν την εξουσία.

 

Με φλογερούς και πατριωτικούς λογούς μπορείς να πιλοτάρεις ένα αεροσκάφος;;; αν όχι τότε γιατί μπορείς να διοικήσεις μια χώρα;;;

 

Ένας ήρωας, ένας πολεμιστής έκανε το καθήκον του γι αυτό και είμαστε υπερήφανοι για τον Αχιλλέα και τον Νικηταρά και τον Μαρίνο Αντύπα και τα παλικάρια που εκτελέστηκαν στην Καισαριανή. Όμως αν ζούσαν θα ήταν κατάλληλοι για βουλευτές και πρωθυπουργοί;;;

 

Γιατί τα μπερδεύουμε;;; γιατί μπερδεύουμε τους ρόλους;;;

 

Και γιατί αφήνουμε κάποιους επιτήδειους πλάστες πλαστών εντυπώσεων να μας παραπλανούν ;;;

 

Η μόνη ελπίδα να δικαιωθούν θυσίες και να έχει ελπίδα ο τόπος είναι να αρχίσει η πλειοψηφία των ελλήνων να σκέφτεται και βεβαίως να προσανατολίζεται στην Αλήθεια το Σωστό και το Δίκαιο.

 

Τρία κριτήρια αλάνθαστα.

 

 

Με εκτίμηση

Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης