Η φετινή πρωτομαγιά είναι προεκλογική. Όμως τα προβλήματα της εργαζόμενης τάξης δεν έχουν λύση εκλογική. Ούτε η ανεργία, που αναμένεται να φθάσει στους 1.200.000 ανθρώπους μέσα στο χρόνο, ούτε η παραπέρα μείωση των μισθών, ούτε οι απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ούτε η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και της εργατικής νομοθεσίας, ούτε η ιδιωτικοποίηση – ξεπούλημα στρατηγικών τομέων, ούτε η υπονόμευση του δημόσιου συστήματος υγείας, ούτε η μαζική φτωχοποίηση, ούτε πολλά άλλα κρίσιμα εργατικά θέματα πρόκειται να επιλυθούν μέσα από αυτές τις εκλογικές διαδικασίες. Αντίθετα μάλιστα, οι εκλογές και η προεκλογική περίοδος λειτούργησαν και λειτουργούν ως μέσο εκτόνωσης του εργατικού κινήματος αντίστασης και των εργατικών διεκδικήσεων γενικότερα. Αποκοιμίζουν τον εργαζόμενο λαό.
Επιπλέον, η προεκλογική περίοδος χρησιμοποιείται από το σύστημα, το μπλοκ εξουσίας και τους κομματικούς μηχανισμούς πολλών και διαφόρων, για μαζική καλλιέργεια αυταπατών μέσα το λαό, σε μία προσπάθεια να αποσπάσουν από την εργατική τάξη πολιτικές «λευκές επιταγές». Σε μία συστηματική προσπάθεια να λειτουργήσουν οι κομματικοί μηχανισμοί σαν εκφραστές και μεσάζοντες της εργαζόμενης κοινωνίας με το λεγόμενο πολιτικό σύστημα, με την Βουλή και το εκμεταλλευτικό και εξαρτημένο, ελληνικό καπιταλιστικό σύστημα.