Η ζωή, σαφώς, διδάσκει: Στης πολιτικής το διάβα,

όταν ξένοι σε παινεύουν, «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».

Του Γρηγόρη Κριμπά.

Καταπιάστηκε ο Τσίπρας με το «Μακεδονικό»

και πασχίζει να το λύσει δίχως πνεύμα ενωτικό…

Στην Ευρώπη για να μπούνε, σκοπιανούς διευκολύνει

και το ΝΑΤΟ να τους πάρει, διαβατήριο τους δίνει.

Απερίσκεπτα, προσφέρει, όσα οι γερμανοί γυρεύουν

κι εκτελεί με δουλοπρέπεια όσα οι γιάνκηδες[1] κελεύουν[2]!

Όσοι κυβερνούν τον κόσμο τον Αλέξη εγκωμιάζουν

κι οι εχέφρονες πολίτες βλέπουν και ανατριχιάζουν…

Η ζωή, σαφώς, διδάσκει: Στης πολιτικής το διάβα,

όταν ξένοι σε παινεύουν «κάποιο λάκκο έχει η φάβα».

Έκανε ο Τσιπραλέξης κάμποσες παραχωρήσεις

και παρέβλεψε, ευκόλως, τις δικές μας απαιτήσεις.

Πέραν, κάθε λογικής γλώσσα και ταυτότητα

τους εχάρισε, αφρόνως, δίχως σοβαρότητα…

Τα στοιχεία αυτά, νομίζω, ότι κρύβουν ευκαιρίες

γι’ αλυτρωτικές κορώνες κι άλλες τέτοιες ιστορίες.

Για τα όσα απεδέχθη κι έχει ο Τσίπρας συμφωνήσει,

αποφεύγει, επιμόνως, το λαό για να ρωτήσει.

Ούτε στη Βουλή το σχέδιο έφερε να κυρωθεί

και με πλάγιες μεθοδεύσεις προσπαθεί να διασωθεί…

Μια υπογραφή, μονάχα, του Κοτζιά συγκεκριμένα,

μας εδέσμευσε, για πάντα κι έφερε τετελεσμένα!

Ως κατόρθωμα το βλέπει ο Αλέξης κι επιχαίρει

και το…Νόμπελ της Ειρήνης περιμένει να του φέρει!...

Ευτυχής χασκογελάει κι έξαλλα πανηγυρίζει

κι ο λαός εξεγερμένος βρίζει και τον…σιχτιρίζει.

Το συμπέρασμα που βγαίνει θα το ειπώ απλά, σταράτα:

Πήρανε «Μακεδονία» και μας δώσανε…γραβάτα!

Ο Καμμένος καταφεύγει σ’ έναν παραλογισμό,

που ορθολογισμός φαντάζει στο δικό του λογισμό:

Την κυβέρνηση στηρίζει, (το ’χει αυτό ξεκαθαρίσει),

να συνάψει συμφωνία, που θα την…καταψηφίσει!

Λογικές ακροβασίες που δεν κάνει άνευ λόγου.

Παίζει, λόγω της καρέκλας, θέατρο του παραλόγου…

Και χωρίς αιδώ και τσίπα, αλλά με φανατισμό

προσπαθεί να μας πουλήσει κάλπικο πατριωτισμό.

Μες στο κόμμα του Καμμένου διαφωνίες έχουν γίνει.

«Άλλος για Χίο τράβηξε κι άλλος για Μυτιλήνη…».

Όσα το κουβέρνο κάνει, εφαρμόζει και πρεσβεύει,

είναι σε δυσαρμονία μ’ όσα ο λαός πιστεύει!

Ας αφήσει ο Τσιπραλέξης οίηση[3] και κομπασμό

διότι, τελικά, εσύρθη σε βαρύ συμβιβασμό.

Περιέχει η συμφωνία κάποια θετικά στοιχεία.

Περισσότερα θα ήταν, αν υπήρχε ομοψυχία.

Φέρει, εγγενώς[4], ο Τσίπρας πονηριά και πανουργία

και οδεύει με πυξίδα, πάντα, τη δημαγωγία.

Δυστυχώς, αντί να θέλει το λαό για να μονιάσει,

αντιθέτως, κάθε μέρα προσπαθεί να τον διχάσει!

Αν, ειλικρινώς κι εντίμως, τη συναίνεση ζητούσε,

το συμφέρον της Πατρίδας, τότε, θα υπηρετούσε.

Εάν είμαστε ενωμένοι, δεν χωράει διαφωνία,

ασφαλώς θα ’χαμε κάνει μια πιο άρτια συμφωνία.

Ως δημαγωγός ο Τσίπρας κι άσος στο λαϊκισμό

μας οδήγησε, ακρίτως, σ’ ένα νέο διχασμό.

Προαιώνια κατάρα κουβαλάμε, (ας το δεχτούμε)

και για τίποτα, ποτέ μας, δεν θα συνεννοηθούμε…

20-6-2018

Υ.Γ.

Μες στο σάλο που σηκώθη για το Μακεδονικό,

«Μεσοπρόθεσμο» περάσαν, άκρως, εξοντωτικό.

Μουλωχτά, υπερπηδήσαν ανυπέρβλητα εμπόδια

και ψηφίσανε το νόμο δίχως κόντρες κι επεισόδια…

---

[1] Γιάνκηδες = Αμερικάνοι.

[2] Κελεύουν = Προστάζουν.

[3] Οίηση = Αλαζονεία.

[4] Εγγενώς = Εκ φύσεως.