ΕΝΙΑΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ – ΕΝΑΚ

Η ΕΝΑΚ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥΣ.
ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΤΑΚΩΝΕΤΑΙ ΜΙΑ

ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ.

Εδώ και αρκετό καιρό εκφράστηκαν δημόσια αρκετές αντιρρήσεις, παρεμβάσεις και καταγγελίες από φορείς, δημοτικές κινήσεις και δημοτικούς παράγοντες σχετικά με το έργο κατασκευής ποδηλατοδρόμων στην πόλη της Κέρκυρας, σχετικά με τον σχεδιασμό, την εκτέλεση, ακόμα και τις νομοτυπικές του διαδικασίες. Η ΕΝΑΚ παρακολούθησε αυτήν την δημόσια προβληματική έχοντας σαν δικό της βασικό πλαίσιο και κεντρική θέση α) μια ξεκάθαρα θετική άποψη που έχουμε για το ποδήλατο και τον ρόλο του σαν μέσο μεταφοράς, σωματικής άσκησης και ψυχαγωγίας και β) μια ξεκάθαρη θεώρηση ότι το ποδήλατο μπορεί να αποτελεί ουσιαστική εναλλακτική δυνατότητα για την κυκλοφορία εντός πόλης (για ορισμένους και εκτός πόλης).
Δυστυχώς, το αποτέλεσμα υπήρξε για μια ακόμα φορά απογοητευτικό. Η κεκτημένη αλαζονεία και αναλγησία των πολιτικά υπευθύνων του έργου κυριάρχησε έναντι κάθε άλλης κριτικής παρατήρησης με συνέπεια την κατασκευή ενός βιαστικού, προβληματικού, δικτύου ποδηλατολωρίδων και ποδηλατοπεζοδρομείων. Ενός αδόμητου, διακεκομμένου δικτύου με περιορισμένη συγκρότηση και κοινωνική αντίληψη, αφού έχει προκαλέσει κυκλοφοριακό έμφραγμα και μαζί διαμαρτυρίες για τις αρνητικές συνέπειες που προκαλεί στην εμπορική – οικονομική δραστηριότητα διάφορων περιοχών. Όπως διαφαίνεται, από το ξεκίνημα το έργο δεν ενέπνευσε σιγουριά και ασφάλεια ούτε στις μεγάλες ηλικίες, ούτε στις μικρές ηλικίες των ποδηλατών και δεν έχει αρκετούς χρήστες (σχεδόν καθόλου χρήστες) παρά την καταλληλότητα της εποχής.
Πρέπει να πούμε ότι οι προσπάθειες ορισμένων δημοτικών παραγόντων που είδαν το φως της δημοσιότητας και που πήραν «προσωπικά» την εκτέλεση του έργου, οι προσπάθειες να το φορτίσουν «ιδεολογικά» βάζοντας σε αντιπαράθεση με το αυτοκίνητο και τις «λαμαρίνες» όπως είπαν, εκτός από ανεδαφικές είναι αποπροσανατολιστικές κι αχρείαστες. Αυτού του είδους οι σπασμωδικές, διαιρετικές, ελιτίστικες «επιχειρηματολογίες» περισσότερο προκαλούν – τον πολλαπλά ταλαιπωρημένο Κερκυραϊκό λαό, τον Κερκυραίο οδηγό, ιδιοκτήτη ΙΧ – παρά στηρίζουν το ποδήλατο, ενώ εκθέτουν εντονότερα τον σημερινό Δήμαρχο και την πλειοψηφία του Δήμου που έχει αλλεπάλληλα καταπονηθεί και βυθιστεί από τις Βοναπαρτικές συμπεριφορές.
Είναι - εκ του αποτελέσματος – βέβαιο ότι αναφερόμαστε σε ένα έργο με πολλά – πολλά προβλήματα. Ένα έργο που έγινε βιαστικά, πρόχειρα, ίσως με προεκλογικό πνεύμα και σίγουρα με στόχο να καταναλωθούν τα δύο εκατομμύρια ευρώ του προγράμματος που το χρηματοδότησε. Η ΕΝΑΚ δεν μπορεί να γνωρίζει αν δοθεί στο μέλλον ευκαιρία διόρθωσης, ανασχεδιασμού, ανακατασκευών στο έργο αυτό. Εμείς το θεωρούμε αναγκαίο και το ζητάμε. Για τον λόγο αυτό θέτουμε σε δημόσιο προβληματισμό τις παρακάτω κεντρικές παρατηρήσεις και ιδέες:
1) Είναι βασικό να ξεκαθαρίσουμε και να αποκτήσουμε στρατηγικό προσανατολισμό για το κύριο θέμα που είναι ΤΙ ΠΟΛΗ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ και επίσης, με όρους ρεαλιστικούς, ΤΙ ΠΟΛΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΟΥΜΕ. Οι διαμετρικά αποκλείνουσες αντιλήψεις καθώς και οι μαθητευόμενοι μάγοι, ειδικά στο επίπεδο της διαχειριστικής εξουσίας, εντείνουν τα αδιέξοδα και αναβαθμίζουν το έλλειμμα στρατηγικής άποψης για την σύγχρονη πόλη μας και το μέλλον της. Η πόλη μας δεν μπορεί πλέον να κινείται με αδρανή ασάφεια ανάμεσα στο λεγόμενο παραδοσιακό και στις ανάγκες και δυνάμεις της σύγχρονης πραγματικότητας. Επίσης η πόλη μας δεν μπορεί πλέον να κινείται σαν εκρεμμές, αιχμάλωτη των ιδεοληπτικών οπαδών ξένων μοντέλων, ξένων πόλεων. Η Κέρκυρα, για πολλούς και αντικειμενικούς λόγους δεν είναι Ρώμη, Βενετία, Άμστερνταμ, Κοπεγχάγη, μα ούτε Νάπολη ή Κάιρο. Η Κέρκυρα πρέπει να δώσει τις ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ, να βρει οραματικά και ρεαλιστικά τον δικό της δρόμο. Είναι δραματική αντίφαση (του μπλοκ εξουσίας) ενώ δεν θέλει να λύσει αποτελεσματικά και ορθολογικά το σπουδαιότερο απ’ όλα, το πρόβλημα των σκουπιδιών, πετώντας τα σκουπίδια κάτω από το χαλί του σπιτιού, στην χωματερή του Τεμπλονιού, να θέλει, δήθεν, να παρουσιάσει «το σπίτι όμορφο και καθαρό». Δεν το πετυχαίνει και το αποτέλεσμα το αποδεικνύει. Στρατηγική αντίληψη, ορθολογικός σχεδιασμός και οικονομική αντίληψη είναι η πρώτη βασική προϋπόθεση, κατά την άποψη της ΕΝΑΚ.
2) Με βάση τα δεδομένα και τις παραμέτρους που αφορούν την πόλη μας οι ποδηλατοδρόμοι ως επιλογή, σχετίζονται με ένα πλέγμα άλλων ανοιχτών και άλυτων ζητημάτων που συνθέτουν από ουσιαστική και όχι δημαγωγική σκοπιά το κοινωνικό και οικολογικό της πρόβλημα. Νέες χωροθετήσεις, πεζοδρομήσεις κλπ. Κυκλοφοριακό – συγκοινωνίες και θέσεις στάθμευσης – χώροι πάρκινγκ – αποτελούν συστατικά μέρη του θέματος που αν δρομολογηθούν (και από τον τρόπο που θα δρομολογηθούν) και θα επιλυθούν, διαμορφώνεται μια εντελώς νέα πραγματικότητα.
3) Η πόλη χρειάζεται επείγουσα και ορθολογική αντιμετώπιση του προβλήματος – νάρκη, που λέγεται κυκλοφοριακό και στάθμευση ΙΧ . Το πρόβλημα δεν λύνεται με ενέργειες που το καθιστούν ακόμα μεγαλύτερο. Εμείς εκτιμούμε και θεωρούμε ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος της στάθμευσης και κυρίως των πάρκινγκ στην σύγχρονη πόλη, απαιτεί εξαγωγή συμπερασμάτων από τις πρόσφατες εμπειρίες, με βάση τον συνδυασμό ρεαλισμού και ριζοσπαστικής αντίληψης. Εκτιμούμε ότι ένα σημαντικό τμήμα του προβλήματος πρέπει να επιλυθεί στον εσωτερικό κύκλο της πόλης και υπενθυμίζουμε πχ την ολοκληρωμένη πρόταση της ΕΝΑΚ για την περιοχή Σπηλιάς. Όσο όμως η πόλη κυριαρχείται από γενική αδράνεια (πχ έργο Λαϊκής) η αντιμετώπιση των προβλημάτων δυσχαιρένει.
Τέλος με δύο βασικές για την ΕΝΑΚ πολιτικές παρατηρήσεις:
Α) Η αντιμετώπιση των θεμάτων της Κέρκυρας είναι παράλληλα αντιμετώπιση των προβλημάτων των κατοίκων, των πολιτών της Κέρκυρας. Αυτοί που δρομολογούν «λύσεις» υπέρ των συμφερόντων, των κερδοσκόπων και των διαφόρων «επενδυτών» θα βρουν απέναντί τους και την ΕΝΑΚ και τον Κερκυραϊκό Λαό. Αυτοί που απεργάζονται «ανταποδοτικά έργα» και ΣΔΙΤ με την σκέψη «ο λογαριασμός θα σταλεί στον πολίτη» πρέπει να ξέρουν ότι ο Κερκυραϊκός Λαός δεν αντέχει άλλο. Αυτό δεν το λέει η ΕΝΑΚ το λέει ο Λαός σύσσωμος και αν θέλουν ας τον ρωτήσουν.
Β) Χωρίς σοβαρή αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, κόντρα στο μπλοκ εξουσίας και τα διάφορα πλοκάμια του, δεν θα δρομολογηθούν λύσεις, ούτε μικρές ούτε μεγαλύτερες. Η ελπίδα υπάρχει, βρίσκεται μέσα στον Λαό και την νέα γενιά, εκεί που φωλιάζει και το μήνυμα της ΕΝΑΚ.