Αλυτρωτισμός: Κερκόπορτα στο τείχος

Η λέξη αλυτρωτισμός ακουγόταν και παλαιότερον, αλλά τώρα με την έξαρση του σκοπιανού, ακόυγεται  από τις Τηλεοράσεις τους Ραδιοφωνικούς σταθμούς και τους αδολεσχούντες πολιτικούς περισσότερον από χίλιες φορές ημερησίως!!

Οι ΄Ελληνες απ ’άκρου εις άκρον της Ελλάδος που παρακολουθούν τηλεοράσεις ακούν την λέξη. Πόσοι γνωρίζουν τι σημαίνει; Την  επαναλαμβάνουν στις συζητήσεις τους και οι εγγράμματοι και οι αγρότες και οι γιαγιάδες των ογδοήκοντα  ετών και άνω και τα μειράκια και οι πάντες. Η αναφορά πρέπει να γίνεται  κατ΄έθος ή μιμητικώς και ουχί κατά το βάθος της εννοίας αυτής. Προσωπικώς, την ακούω κι εγώ υποχρεωτικώς, αλλά δεν την έχω χρησιμοποιήσει ποτέ στον γραπτόν ή τον προφορικόν λόγον διότι δεν την γνώριζα επαρκώς. Η

λέξη προέρχεται από την Αλύτρωτος, η οποία κατά την εγκυκλοπαίδειαν Πάπυρος – Λαρούς- Μπριτάνικα,  είναι «αυτός που δεν λυτρώθηκε, δεν ελευθερώθηκε ή δεν μπορεί ακόμη να ελευθερωθεί. Οι αλύτρωτοι ομοεθνείς που βρίσκονται ακόμη κάτω από τον ζυγόν κυριάρχου. Σήμερα χρησιμοποιείται ιδίως για τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου».

Από την λέξη αυτήν προήλθε ο Αλυτρωτισμός ο οποίος συμφώνως με το Λεξικόν Σταματάκου είναι «πολιτική αρχή καθ’ ήν  επιδιώκεται  η απελευθέρωση υποδούλων ομοεθνών». Η αρχή αυτή δεν είναι ριζωμένη στον ψυχικόν κόσμον του Κράτους του οποίου ομοεθνείς είναι υπό ξένον ζυγόν, είτε πρόκειται περί πραγματικότητος είτε περί  ευσεβούς στόχου;; Σίγουρα είναι. Επομένως οι επιδιώξεις της Ελλάδος για ρητήν αποχήν των σκοπιανών από αλυτρωτικές βλέψεις δεν έχει κανένα νόημα. Ακόμα δεν έχει νόημα η αλλαγή του συντάγματός τους στο οποίον γίνεται μνεία περί «αλυτρώτων αδελφών». Και αν γίνει απάλειψη, εφ΄ όσον αυτός ο στόχος είναι ριζωμένος στον σκοπιανόν λαόν και συνεχώς αναθερμαίνεται, δεν έχει καμμίαν σημασίαν η τυπική αφαίρεση. Αυτήν την στιγμήν η Ελλάδα δεν έχει υποδούλους κανενός κράτους. Το αντίθετον συμβαίνει.

Εικοσιπέντε χρόνια γίνεται διάλογος για το όνομα. Μεγαλύτερη  νοητική υποβάθμιση από αυτό, δεν υπάρχει. Και τούτον διότι, συνήλθαν  δύο, τρεις ή πέντε φορές. Εφ’ όσον δεν βρήκαν λύση, ήταν απολύτως περιττή κάθε περαιτέρω συζήτηση.

Τώρα μας επέβαλαν εξεύρεση, (μάλλον αποδοχήν), μεθ΄ υποχωρήσεως της Ελλάδος ERGA OMNES !!!! και κανείς εκ των τριακοσίων δεν αντιδρά σθεναρώς. Απεναντίας κατακρίνουν τον Λαόν που αγωνίζεται μόνος του «υπέρ Πάτρης», κατά τους προγόνους μας. Παραχώρηση του ονόματος Μακεδονία σε τρίτον Κράτος, με «αλυσσοδεμένες προϋποθέσεις», ομοιάζει με την  Χρυσηίδα, χωρίς να είμεθα ασφαλείς ότι ο Αχιλλέας είπε αλήθειαν στον Αγαμέμνονα.

Αν υποθέσομεν δε ότι οι προτάσεις της Ελλάδος γίνουν αποδεκτές, ποίος εγγυάται ότι σε μίαν (απευκτέαν) μελλοντικήν ευρύτερην αναταραχήν, οι σκοπιανοί θα ακολουθήσουν τις  υποδείξεις της Ελλάδος και δεν θα επιδιώξουν ευρύτερα οφέλη;

Κανένα τείχος δεν είναι χωρίς κερκοπόρταν, κύριοι διαπραγματευτές και άκοντες συνοδίτες!

Μιχαήλ Στρατουδάκης