Του Γρηγόρη Κριμπά
Βλέπουμε, συχνά, στον τύπο, γυναικών καταγγελίες
που για βιασμούς μιλάνε και σκληρές βιοπραγίες.
Δράματα και τραγωδίες με τις γυναικοκτονίες
κάθε τόσο συγκλονίζουν τις δικές μας κοινωνίες.
Επληθύνανε οι φόνοι, δυστυχώς και τρισαλί
ή μιλάνε οι γυναίκες, τώρα πλέον, πιο πολύ;
Προσπαθούνε οι γυναίκες, γενικά, να οργανωθούνε,
στο φαινόμενο της βίας, δραστικά, ν’ αντισταθούνε:
· Νόμους σύγχρονους ζητούνε, αυστηρά, να τιμωρούνε
όσους βία συνηθίζουν κατά γυναικών ν’ ασκούνε.
· Η πατριαρχία λένε, επιτέλους να αλλάξει,
διότι έχει αποτύχει, όπως έδειξε η πράξη.
· Μεταξύ των δύο φίλων να υπάρξει ισοτιμία,
ώστε, έτσι, να εκλείψει κάθε είδους αδικία.
Αυτά κι άλλα οι γυναίκες, τώρα πια, διεκδικούνε
κι εύχομαι να κατακτήσουν όσα θέλουν και ζητούνε.
Τους διαφεύγει ένα μέτρο που ουσιαστικό το κρίνω
και γι’ αυτό, αμέσως τώρα κι ευθαρσώς, θα το προτείνω.
Όσοι άνδρες καταφεύγουν, όπως είπαμε στη βία,
δεν εδέχθησαν, πιστεύω, ως παιδιά σωστή παιδεία.
Κάθε μάνα το παιδί της προσπαθεί να εκπαιδεύει
πώς να φέρεται κι επίσης ποιες αξίες να πιστεύει.
Των ανδρών το χαρακτήρα κι οι μανάδες διαμορφώνουν
κι όταν εκδηλώνουν βία, δυστυχώς, τους ...καμαρώνουν!
Κάποια μάνα ερωτήθη με το γιό της πως τα πάει
και ολόχαρη εκείνη με καμάρι απαντάει:
«Έχει ο Μήτσος γίνει άντρας, βρίζει, δέρνει, βλαστημάει,
καβγαδίζει και καπνίζει και τη μάνα του… βαράει!..*
Η απάντηση μας δείχνει κάθε μάνας την ευθύνη
τι το γιόκα της διδάσκει και σε τι τον κατευθύνει…
Άρα πρέπει τις μανάδες, καταλλήλως, να μορφώνουν,
για να μάθουν τα παιδιά τους, πιο σωστά, να μεγαλώνουν.
Είναι και μανάδων θέμα του κακού η θεραπεία
κι ως φρονώ η πρότασή μου έχει πρακτική αξία.
28/8/2021
* Το περιστατικό είναι πέρα ως πέρα πραγματικό. Μου το διηγήθηκε ο παπα-Θεμιστοκλής Δουρίδας. Συνέβη, πριν από χρόνια, στο χωριό του (Μοναστηράκι Γορτυνίας).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Την ευθύνη για τα σχόλια φέρει αποκλειστικά ο σχολιαστής.Αναρτήσεις γίνονται μόνο επώνυμα με λογαριασμό Google.