Οι βιαιοπραγίες και αγριότητες των οθωμανών κατά των Ελλήνων, ενόπλων αλλά και αμάχων και χορικών ήτο δυνατόν να είχαν αποφευχθεί και ο σουλτάνος με την τεραστίαν δύναμη που είχε, να καταπνίξει κάθε κίνημα αθορύβως. Δεν προέβη όμως σε κάτι ανάλογον αλλά επέτρεψε τις φρικτές βιαιότητες οι οποίες στράφηκαν εναντίον του. Από την μίαν κίνησε την αγανάκτηση Ρωσίας και Ευρώπης και Αμερικής για τις φρικαλεότητες, από την άλλην εξήρε το ήδη υποβράζον μίσος των Ελλήνων εναντίον του. Το μίσος και η οργή έγινε το μέγα όπλον κατά του κατακτητή και επέφερε τα αποτελέσματά του. Η ελευθερία βιαιοπραγιών απετέλεσε πολιτικόν λάθος του σουλτάνου διότι ήθελε μεν να τρομοκρατήσει την θρησκευτικήν συνείδηση του Ελληνικού πληθυσμού εξ εταίρου δε επεδίωκε να εκτονώσει τον μουσουλμανικόν φανατισμόν. Και στα δύο απέτυχε.
Ανεφέραμεν στο προηγούμενον για την σκόπιμην σφαγήν του Μεγάλου Διερμηνέως Κ. Μουρούζη στο άκουσμα του κινήματος στην Βλαχίαν. Μετά από το θλιβερόν αυτό συμβάν άρχισαν άγριες σφαγές σε διάφορες πόλεις με πρώτην την Σμύρνην. Ο Σκωτσέζος Τόμας Γκόρτον, (Th. Gordon) αντιστράτηγος που από την πρώτην στιγμήν βρέθηκε στην Ελλάδα, κατέγραφε και τις θηριωδίες στην Σμύρνην. Ήταν μία πόλη 180.000 κατοίκων διαφόρων εθνοτήτων. Στο άκουσμα του κινήματος του Υψηλάντη χιλιάδες νεοσύλλεκτοι οθωμανοί ήλθαν από τα ενδότερα και κατέσφαζαν πολίτες, χωρικούς ή όποιον εύρισκαν. Οι Έλληνες τράπηκαν προς την παραλίαν για να εύρουν κάποιον πλοίον αλλά στην προσπάθειαν αυτήν πνιγόταν. Μετά την πυρπόληση του εχθρικού πλοίου στην Ερεσσό από τον Παπανικολή 3.000 οργισμένοι οθωμανοί όρμησαν στα χωριά και κατέσφαζαν κόσμον ληστεύοντες και την περιουσίαν τους, Οι οθωμανοί αρχηγοί ένας των θρησκευτικών και άλλος των διοικητικών υποθέσεων εσφάγησαν από τους μανιασμένους οθωμανούς πατριώτες τους, γιατί δεν τους έδωσαν γραπτήν έγκριση προς ολοκληρωτικήν σφαγήν των Ελλήνων!!! (Τ. Γκόρντον).Το άγριον μένος των οθωμανών κατά των Ελλήνων μεγάλωνε, βλέποντας τα Ελληνικά πλοία στο πέλαγος με κυματίζουσαν την επαναστατικήν σημαίαν!! Την περίοδον εκείνην έφυγαν από την Σμύρνην 15.000 Έλληνες, Ελληνική συνοικία επλήγη και κατεσφάγησαν οι πάντες ανεξαρτήτως ηλικίας ή φύλου. (Τ.Γκόρντον).
Μαρτυρίες για τις φρικαλεότητες των οθωμανών έχομεν από ξένους, πολλοί από τους οποίους ήσαν αυτόπτες μάρτυρες των τραγικών συμβάντων, Ο Κυριάκος Σιμόπουλος σε εξονυχιστικήν έρευναν έφερε στην δημοσιότητα αυτές τις αγριότητες στο βιβλίον του «Πως είδαν οι ξένοι την Ελλάδα του 1821». Οι καταγραφές των ξένων προκαλούν ρίγη και ανατριχίλαν. Αγριότητες επίσης ευρίσκομεν στα έργα των, Σπυρίδωνος Τρικούπη. Κ. Παπαρρηγοπούλου. Εκδοτικής Αθηνών, Σαράντου Καργάκου, Γ. Κορδάτου και όλων όσων ησχολήθησαν με την Επανάσταση του 1821.
Ο Άγγλος ιερέας R. Walsh, που ήλθε στην Κωνσταντινούπολη μόλις ξέσπασε η Επανάσταση, δίδει συγκλονιστικές μαρτυρίες για τις οθωμανικές αγριότητες. Π.χ. «Οι τούρκοι δοκίμαζαν την πιστόλαν τους σημαδεύοντας και σκοτώνοντας τον πρώτον Ρωμιόν που έβρισκαν μπροστά τους». Και πιο κάτω αναφέρει ο ιερέας. « Σε σοκάκι συναντήθηκαν ένας οθωμανός και ένας Ρωμιός. Ο τελευταίος παραμέρισε ευγενώς για να περάσει ο οθωμανός, αλλ’ αυτός έβγαλε το γιαταγάνι και τον έσφαξε. Αμέσως καθάρισε την ματωμένη λεπίδα, μπήκε στο παρακείμενον καφενείον και άναψε τσιμπούκι»!!! Ο Σιμόπουλος θεωρεί απολύτως ακριβείς τις αναφορές του Ιερέως γιατί συλλεγόταν την ιδίαν ημέραν αλλά και γιατί είχε δυνατότητα να διασταυρώνει τις πληροφορίες από οθωμανούς και Ευρωπαίους. Υπηρετούσε στην πρεσβείαν.
Οι αγριότητες που αναφέρομεν έχουν σκοπόν έναν και μόνον. Να ενημερώσουν τους νεοέλληνες για τα βάσανα που υπέστησαν οι πρόγονοί μας κατά την οθωμανοκρατίαν αλλά κυρίως τους χρόνους της Επαναστάσεως. Να υποκλινόμεθα πάντοτε με ευγένειαν και σεβασμόν στο όνομά τους και στις θυσίες τους για την απελευθέρωση της Ελλάδος. Και αυτό θα μείνει στην μνήμην μας μόνον όταν γνωρίζομεν τα δεινά που υπέστησαν για εμάς. Η Ιστορία είναι μέγας δάσκαλος. Δικαίως ο Ευριπίδης αναφέρει «Όλβιος όστις τής Ιστορίας έσχεν μάθησιν».
Ο Σκώτος Ιερέας αναφέρει για τόν Πατριαρχην Γρηγόριον Ε΄. «Την ώραν που λειτουργούσε τον άρπαξαν οι τύραννοι, του πέρασαν θηλειάν στον λαιμόν και στους άλλους Μητροπολίτες, τον κρέμασαν στην κεντρικήν είσοδον της Αγίας Σοφίας και μετά τρεις ημέρες τον κατέβασαν και τον έσυραν σε ένα βρόμικον σοκάκι για να ταπεινώσουν την μνήμην του και τον έριξαν στην θάλασσαν». Κατά μαρτυρίες άλλων ο σουλτάνος ενδεδυμένος με ρούχα φτωχού δούλου, κάποιαν στιγμήν πέρασε έξω από την Αγίαν Σοφίαν, έστρεψε διακριτικώς το βλέμμα του στον κρεμασμένον Πατριάρχην και έφυγε…..Ομοία ενέργεια με το φίλημα στην κεφαλήν του νεκρού Παπαφλέσσα στο Μανιάκι, από τον σκληρόν ιμπραήμ!!
Και συνεχίζει τις δραματικές περιγραφές ο ιερέας R. Walsh.
« Η Κωνσταντινούπολη παρουσίαζε την εικόναν ένος νεκροταφείου που έχει ανασκαφεί. Άταφα πτώματα, ακέφαλα, τυλιγμένα στον βόρβορον». Όρνεα και σκυλιά ορμούσαν πιο θα αρπάξει περισσότερα πτώματα! Οι νεκροί Χριστιανοί ούτε για ίχνος ανθρώπου δεν υπελογίζοντο. Και αυτό όχι μόνο στην Κωνσταντινούπολη αλλά σε όλην την Ελλάδα. Οι οθωμανοί έπρεπε να διαβεβαιώνουν τον σουλτάνον ότι μάχονται κατά των κινημάτων και ότι τρομοκρατούν τα πλήθη. Έτσι την περίοδον αυτήν, όπως μαρτυρεί ο Walsh έφθασε στην Πόλη ένα φορτίον, όχι με τρόφιμα ή πολεμοφόδια, αλλά με 2.500 ζεύγη ανθρώπινα ώτα (αυτιά)! από σφαγήν αμάχων στην Πάτραν!!! Το πανάθλιον αυτό φαινόμενον ήτο επιβεβαιωτικόν ότι κατασφάζουν τους Χριστιανούς. Εγένετο δε και με κεφαλές διασήμων οπλαρχηγών ή στρατηγών.
Μετά την καταστροφήν του Γαλαξιδίου δύο δίκροτα έφθασαν στην Πόλη και στα κατάρτια τους ήταν κρεμασμένοι δεκάδες Έλληνες. Ακολούθως έπεφταν στην θάλασσα λόγω αποσυνθέσεως. Ο Κληρικός παραθέτει πολλές περιπτώσεις αγριοτήτων, που ευρίσκονται στο σύγγραμμα του Σιμόπουλου, αλλά δεν τις παραθέτομεν. Είναι τρομακτικές.
Μερικές απ’ αυτές τις περιπτώσεις αναφέρει ο Σαράντος Καργάκος στο έργον του «Η Επανάσταση του 1821» τ. Α΄ σελ. 249 και διευκρινίζει.
«Παραθέσαμε τις μαρτυρίες αυτές, για να δείξουμε όχι την κακότητα των τούρκων, αλλά την διαχρονικότητα της θηριωδίας. Διότι δυστυχώς ανάλογες περιστάσεις βασανιστηρίων και φρικιαστικών θανατώσεων βιώσαμε και κατά τον πολιτισμένον 20 αιώνα, βιώνουμε – δυστυχώς – και στον παρόντα αιώνα».
Τις αυτές θέσεις έχομεν και ημείς, μερικές ανεφέραμεν προηγουμένως, θέλοντας να δείξομεν τα δεινά των Ελλήνων κατά την Επανάσταση του 1821. Δεινά που δυστυχώς έπαθαν Έλληνες και από Έλληνες, όπως ο Οδυσσέας Ανδρούτσος στην Ακρόπολη από το πρωτοπαλλήκαρόν του τον Γκούραν, τον αγράμματον που του έδωσε και αξιώματα.. Βασανισμούς αγρίους υπέστη ο Μέγας Ήρωας σε σημείον να τον οδηγήσουν στον θάνατον δια σκληρής περισφίξεως των όρχεών του.
Έχουν θέση στα σχετικά ιστορήματα οι περιπτώσεις αυτές για επαναφοράν στην μνήμην μας των βασανιστηρίων που υπέστησαν στρατιώτες και άμαχοι για την ελευθερίαν της Πατρίδος μας. Το επαναλαμβάνομεν γιατί πρέπει.
Δυστυχώς όμως φρικτά βασανιστήρια και θηριωδίες ζούμεν συχνά τώρα με τις πρωτοφανούς αγριότητας σφαγές γυναικών από συζύγους, γονέων από παιδιά, παιδιών από γονείς, αδελφών. Με τεμαχισμούς πτωμάτων ως να πρόκειται για σφάγεια! Με βασανιστήρια όπως κτυπήματα στο κεφάλι με σιδηρολοστούς, με γροθιές, με μαχαιριές σ’ όλον το σώμα, πράξεις που δείχνουν μένος ανεξήγητον για την εποχήν όπου επικρατεί το Κράτος Δικαίου. Φοβούνται τον Νόμον οι δράστες;;; Συμβαίνουν επίσης και φρικτά εγκλήματα ερωτικού χαρακτήρος σε βάρος κατά κυριότητα ανηλίκων θηλέων αλλά και αρρένων. Οι αγριότητες και φρικαλεότητες αυτές είναι βαρύτερες από όσες ανεφέραμεν για τους οθωμανούς, δεδομένου ότι εκείνες έγιναν εν καιρώ πολέμου ενώ οι τελευταίες γίνονται καθημερινώς εν καιρώ ειρήνης!!
Στην διάρκειαν της Επαναστάσεως και οι Έλληνες δεν ήσαν αμέτοχοι αγριοτήτων κατά οθωμανών οι οποίες όμως εκδηλωνόταν σε σφαγές και όχι σε άλλα βασανιστήρια. Με την άλωση της Τριπολιτσάς οι Έλληνας εξετράπησαν σε εκτεταμένην σφαγήν και αμάχων, ώστε επεκρίθησαν αγρίως από την Δύση και τα έντυπά τους. Και ο Κολοκοτρώνης κατέκρινε την απάνθρωπην αυτήν σφαγήν. Οι αγριότητες που ανεφέραμεν κατά την περίοδον της Επαναστάσεως, θα πρέπει αναλογικώς να θεωρηθούν ηπιότερες αν είναι δυνατή η σύγκριση παρά την βαρβαρότητά τους, σε σχέση με τα όσα βιώνομεν σήμερα σε καθημερινήν βάση, χωρίς να διαφαίνεται σημείον αποτροπής τους. Τα γενόμενα καθ’ εκάστην ευρείας εκτάσεως φονικά και φρικιαστικά εγκλήματα εκθέτουν ανεπανορθώτως την Χώραν μας. Και το άκρως θλιβερόν είναι ότι το μέγιστον ποσοστόν αλλά και τα πλέον ειδεχθή διαπράττονται από τινες οικονομικούς μετανάστες τους οποίους δεχόμεθα στην Χώραν μας και τους φροντίζομεν υπερβαλλόντως. Οι κάτοικοι των διαφόρων χωρών που ακούνε από Τηλεοράσεως τα δραματικά αυτά εγκλήματα, θα σχηματίσουν απεχθή εικόνα για την χώραν μας. Δεν θα κατακρίνουν τους δράστες για τους οποίους δεν γνωρίζουν ότι είναι κάποιοι ακραίοι αλλοδαποί, αλλά την Ελλάδα, όπως στην Άλωση της Τριπολιτσάς. Κάποια μέριμνα πρέπει να ληφθεί για την διατήρηση του ευσχήμου ονόματος της Ελλάδος διαχρονικώς, ως χώρας ηρέμου, ασφαλούς και μακράν αγριοτήτων. Ως Χώρας την οποίαν επιλέγουν πάντες για διακοπές ή ενημέρωση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, χωρίς ίχνος κινδύνου.
Οι ιθύνοντες ας το επιβεβαιώσουν.
13/2/2022
Μιχαήλ Στρατουδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Την ευθύνη για τα σχόλια φέρει αποκλειστικά ο σχολιαστής.Αναρτήσεις γίνονται μόνο επώνυμα με λογαριασμό Google.