Συνδικαλιστές και εργαζόμενοι κατέλαβαν τα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ

Ένδειξη, ασφαλώς, μεγάλης ανωμαλίας, αλλά αν υπάρχει έστω και η ελάχιστη ελπίδα να αποσοβηθεί το εθνικό έγκλημα της πώλησης τμημάτων της ΔΕΗ ΚΑΛΩΣ ΕΚΑΝΑΝ. Οι φίλοι μας οι Γάλλοι χρησιμοποιούν σε ανάλογες περιπτώσεις  το ακόλουθο ρητό:

 “ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΜΕ”

Αγαπητοι(ες) μου,

Η εκτονωση καποτε κανει πολυ καλο.

Νομιζω οτι ακομα κι’ο Σατανας φοβαται τον θυμο τ

ου ανθρωπου. Αλλα πιο πολυ φοβαται το γελιο του.

Να μην κανω κηρυγμα, αλλα ο ανθρωπος διαθετει τρομερη δυναμη (ας την πουμε ψυχοπνευματικη δυναμη). Κι’ οτι “κινηται” στην φυσικη ζωη γινεται μονο αν το επιτρεψει η ανωτερη ψυχοπνευματικη δυναμη. Στην φυσικη ζωη (που ειναι η κατωτερη διασταση), ολα ειναι δευτερογενη και ολα οσα παρατηρουμε, λανθασμενα τα βαφτιζουμε: η "πραγματικοτητα" (Να και ενα θεικο αστειο). Η Κβαντικη Φυσικη αυτο το εχει ηδη αντιληφθει!

Ενας Βασικος προορισμος μας ειναι να μεταπηδισουμε απο την Φυσικη Συνειδηση (κατωτερη) προς την Πνευματικη Συνειδηση (ανωτερη).

Να κι' ενα μυστικο κλειδι: Η λειτουργια της Λογικης κανει δυο δουλιες: 

1. Βοηθα την φυσικη κατασταση να λειτουργει με τον τροπο της. (Στην πραξη ομως, εχει προβαλει ποτε η λογικη κατι που να εχει καταληξει σε κατι αληθινο; Αληθινο: Κατι που δεν αλλαζει με το χρονο) 

2. Και την ιδια στιγμη, η λειτουργια της Λογικης εμποδιζει και κρυβει την εξοδο προς την απελευθερωση προς την Πνευματικη διασταση. Γνωριζω οτι εδω υπαρχει μια μεγαλη ειρωνια. Και η καλυτερη λεξη ή ορος ειναι μια Ελληνικη λεξη (που μαλλον μονο η Ελλ. γλωσσα την διαθετει): Παραδοξοτητα. Δηλαδη εχουμε την αντιληψη και την τιμη να καταλαβαινουμε ενα απο τα χαρακτηριστικα του Δημιουργου μας. Βεβαια η Αγαπη Του ειναι το πιο γνωστο χαρακτηριστικο Του. Αλλα ενα αλλο σημαντικο χαρακτηριστικο Του ειναι και το Χιουμορ Του, που ουσιαστικα στην δικη μας περιπτωση βασιζεται στην υπαρξη μιας μεγαλης δοσης Παραδοξοτητας. Παραδοξοτητα ειναι η Ειρωνια με περικεφαλεα. Και η παραδοξοτητα ειναι ενα βασικο στοιχειο της ζωης μας και ειναι δοσμενο απο την αρχη!

Μια μερα, η συζυγος του Θεου πηγε να τον ξυπνησει γιατι ανησυχησε λιγο. “Ελα, τι θα φτιαξεις σημερα; “Α!” λεει ο Θεουλης. Πηρε μια ουσια με το ενα χερι και μια αλλη ουσια με το αλλο.

Η μια ουσια βλεπει την αλλη και μενει καταπληκτη. Λεει η μια της αλλης: “Πως γινεται να υπαρχεις εσυ, αφου υπαρχω εγω!!!” (Δηλαδη, με τη λογικη, η υπαρξη της μιας ουσιας αναιρει την υπαρξη της αλλης). Ελα που ο κατεργαρικος Θεουλης τις σμιγει, τους φυσα και φτιαχνει την επιγεια ζωη. Απο τοτε μονο ο Σωκρατης το καταλαβε: “Ενα ξερω, οτι δεν ξερω τιποτα”. Δηλαδη με τη Λογικη, τι να καταλαβαινε; Και μεσα στο Πλατωνικο Σπηλαιο επικρατουσε η Λογικη βεβαια...

 Και ομολογω οτι αυτα τα “αλογα σημεια,” μου ειχαν κατεβει στο μυαλο, οταν απο παρατηρηση προσεξα οτι οι Πνευματικοι ανθρωποι συνεχεια χαμογελουν και γελουν (χωρις προφανη λογο). Δηλαδη, αυτοι που ειναι εξω απο τη λογικη (Δηλαδη εξω απο το Πλατωνικο Σπηλαιο) απλα βλεπουν το αστειο, την ειρωνια του Θεου! Κι’ο Θεουλης μας θελει να ξυπνησουμε και να γελασουμε… με τα προδηλα αστεια του… (Ο Αινσταιν ομως δεν γελασε ακομα).

Λευτερης