Παράξενα πράγματα συμβαίνουν στην Ελληνική Θράκη, μετά από όσα ανεξήγητα συνέβησαν στις Πρέσπες, με το Σκοπιανό τοπίο στην ομίχλη.
Η Ελλάδα ανέκαθεν είχε μια ιδιόρρυθμη αντίληψη για τον ανεξέλεγκτο επεκτατισμό της Άγκυρας μέσα στην Ελληνική Θράκη ακόμα και πριν από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανεχόταν και ανέχεται, την δράση των πιο ακραίων υπαλλήλων της Τουρκικής ΜΙΤ οι οποίοι, με κέντρο το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, αλωνίζουν ελεύθεροι για ολόκληρες δεκαετίες χωρίς να υπολογίζουν κανένα.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα παραδοσιακά έκλεινε πεισματικά τα μάτια σε όλες τις απίστευτες ενέργειες της Τουρκίας απέναντι στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου. Οι συνεχείς, απάνθρωπες διώξεις, ο στραγγαλισμός των ατομικών δικαιωμάτων, το φονικό πογκρόμ του 1955, η αναγκαστική επιστράτευση και εξορία Ελληνικής νεολαίας, η δέσμευση κινητών και ακίνητων περιουσιών Ελλήνων, οι απελάσεις του 1964, η πισώπλατη μαχαιριά του 1942 με την Ελλάδα υπό Γερμανική κατοχή κ.ο.κ.ε. πραγματοποιήθηκαν, πάντα την «κατάλληλη στιγμή», χωρίς ουσιαστική Ελληνική αντίδραση.