ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Στην μακραίωνη διαδρομή της η ανθρωπότητα έχει περάσει πολλές κρίσεις. Κρίσεις περιορισμού της ελευθερίας,  αμφισβήτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατάργησης του δικαίου και της νομιμότητας, αλλά και πολιτικές μεταμορφώσεις. Η σημερινή εποχή όμως, είναι η χειρότερη όλων, γιατί γινόμαστε μάρτυρες μιας παγκόσμιας δημιουργημένης κρίσης, η οποία είναι πρωτοφανής στην ιστορία της ανθρωπότητας και για πρώτη φορά η πολιτική του πλανήτη είναι υπόδουλη και καθορίζεται εξ ολοκλήρου από μια αυθαίρετη, παγκόσμιας εμβέλειας,  εξωπολιτική εξουσία δυνάμεων του τραπεζικού κεφαλαίου και της κερδοσκοπίας. Όλες οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενώσεως υπηρετούν αυτές τις πολιτικές που χαράζει η εξωπολιτική εξουσία δια μέσω των μελών και των στελεχών της και καθορίζονται σε κλειστά συνέδρια που πραγματοποιούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα, προεξέχοντος του συνεδρίου της λέσχης Bilderberg.

Η λέσχη Bilderberg είναι μία ανεπίσημη, ετήσια, μυστική, αμαρτωλή, διατλαντική διάσκεψη που συνεδριάζει μια φορά τον χρόνο σε πολυτελή ξενοδοχεία και θέρετρα στην Ευρώπη και μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια στις ΗΠΑ ή τον Καναδά. Μετέχουν περί τα 120 με 140 άτομα και οι συμμετέχοντες είναι η παγκόσμια επίκαιρη ελίτ πολιτικών (μεταξύ άλλων όλοι οι Γενικοί Γραμματείς του ΝΑΤΟ), επιχειρηματιών (μεταξύ άλλων εκπρόσωποι εταιρειών πετρελαίου και παραγωγής όπλων), τραπεζιτών και δημοσιογράφων. Η συμμετοχή όλων των παραπάνω γίνεται με αυστηρά προσωπική πρόσκληση. Εκεί, καθορίζεται η παγκόσμια κοινωνικο-οικονομική πολιτική υπέρ των συμφερόντων των τοκογλυφικών και κερδοσκοπικών οργανισμών της διεθνούς αγοράς και εις βάρος των λαών του κόσμου με ταυτόχρονη ποδηγέτηση της Δημοκρατίας. Γίνεται δηλαδή,  εξαγορά συνειδήσεων προς όφελος της παγκόσμιας εξωπολιτικής εξουσίας με αντάλλαγμα την προσωπική ανέλιξη των συμμετεχόντων και ταυτόχρονα την μελλοντική εγκαθίδρυση της παγκόσμιας Κυβέρνησης που θα εφαρμόσει την παγκόσμια δικτατορία του κεφαλαίου. Εξαθλιώνοντας έτσι τους λαούς της γης και επαναφέροντας τις κοινωνίες στην ευημερία των πολύ ολίγων και την πενία των πολλών. Οι συμμετέχοντες απαγορεύεται να μιλήσουν σε ΜΜΕ ή σε ιδιώτες και αποφεύγουν οποιαδήποτε αναφορά που έχει σχέση με τις συνεδριάσεις. Ακόμα, "αρνούνται" έστω και την συμμετοχή τους στη συνεδρίαση. Επίσης, αν είναι πολιτικοί, απαγορεύεται να ενημερώσουν τα Κοινοβούλια των χωρών τους. Δηλαδή, συνωμοτούν πολλές φορές και εναντίον των συμφερόντων της πατρίδος τους μπρος στην πιστή εφαρμογή των αποφάσεων της κάθε διασκέψεως της λέσχης. Όπως επίσης, κανένας ρεπόρτερ δεν προσκαλείται εντός των συνεδριάσεων της λέσχης και παρόλο που καταγράφονται πρακτικά δεν σημειώνονται ονόματα και δεν δημοσιοποιείται απολύτως τίποτε. Αποφασίζουν δηλαδή για το μέλλον του κόσμου χωρίς να μας ενημερώνουν. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι, πως όλοι οι συμμετέχοντες πολιτικοί σ΄αυτές τις συνεδρίες αναρριχήθηκαν ακολούθως, στα ύψιστα αξιώματα των χωρών τους.

Εκτέλεση τέτοιων ειλημμένων αποφάσεων ήταν και η δημιουργία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ) την 1η Ιανουαρίου 1958 που σκοπό είχε την θανάτωση των Εθνών – Κρατών, οδηγώντας τα υπό την απόλυτη ομηρεία της Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Γιατί έπρεπε να χειραγωγηθεί το περισσότερο μορφωμένο και πλουσιότερο κατά κεφαλή κομμάτι της Υφηλίου, δηλαδή η Ευρώπη. Ιδρυτικά μέλη της ΕΟΚ ήταν η Δυτική Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο,. Με την ίδρυση της ΕΟΚ, εκτελέστηκε άμεσα και ο πρωταρχικός στόχος της, που ήταν η δημιουργία ενός ενιαίου χώρου, χωρίς εσωτερικά σύνορα και που συνεχώς θα μεγάλωνε με τις προσχωρήσεις νέων μελών – κρατών σ΄ αυτό το Συνασπισμό. Προς τούτο τα κράτη - μέλη εκχώρησαν το κυριαρχικό δικαίωμα της δασμολογικής τους πολιτικής, το οποίο περιήλθε στη δικαιοδοσία των οργάνων της ΕΟΚ. Όμως, το «τυράκι στη φάκα» που θα έπειθε τους λαούς αυτών των κρατών για ευημερία και καλύτερες ημέρες, ήταν το Δόγμα της ΕΟΚ, για ισορρόπηση των οικονομιών των κρατών – μελών και για την επιδίωξη μιας σταθερής οικονομικής ανάπτυξης. Μιας οικονομικής ανάπτυξης που θα ερχόταν για τη δήθεν, προστασία και ευημερία των ασθενέστερων χωρών, μέσω των διαφόρων προγραμμάτων περιφερειακής ανάπτυξης. Έτσι, ο πακτωλός χρημάτων που συνέρρευσε από την ΕΟΚ και μετέπειτα την ΕΕ, μετέτρεψε τους κυρίαρχους πολίτες της γης τους, σε σημερινούς επαίτες, διαλύοντας ταυτόχρονα την πρωτογενή παραγωγή των κρατών – μελών. Η ολοκλήρωση αυτού του ευρωπαϊκού εγκλήματος θα πραγματοποιείτο με την ίδρυση της κοινής οικονομικής - νομισματικής ενώσεως και της δημιουργίας του κοινού νομίσματος.

Ωστόσο, η ενοποίηση της Ευρώπης ήταν ένα σχέδιο που επεξεργάστηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας, με σκοπό να μπορεί να ελέγχει τους πόρους της Ευρώπης, από τη στιγμή που πίστευε πως η Γερμανία θα κυριαρχούσε ολόκληρης της Γηραιάς Αλβιόνας. Εμπνευστής της μετέπειτα ΕΟΚ, ήταν ο υπουργός Οικονομικών του Χίτλερ, ο Βάλτερ Φούνκ, ο οποίος δημοσίευσε την μελέτη του, με τον τίτλο «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα» (Europäische Wirtschaftsgemeinschaft). Όμως, η Γερμανία έχασε τον πόλεμο, αφήνοντας μια Ευρώπη κατεστραμμένη, με εκατόμβες νεκρών. Μετά τον πόλεμο, το κράτος έχασε βαθμιαία το δεσπόζοντα ρόλο του στην οικονομία, της οποίας ο έλεγχος πέρασε σε πολυεθνικά κεφάλαια για τα οποία τα εθνικά σύνορα αποτελούσαν μόνο εμπόδιο στην διεύρυνση των δραστηριοτήτων τους. Έτσι, επιβλήθηκε η οικονομική συνεργασία των κυβερνήσεων σε διεθνές επίπεδο.    

Οσονούπω, σήμερα διαπιστώνουμε πως η παρούσα νεοναζιστική κυβέρνηση της Μέρκελ, σε συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων γερμανικών κυβερνήσεων, υλοποιεί κατά γράμμα το σχέδιο του Ναζιστικού κόμματος του Χίτλερ, και διά μέσω της απόλυτης επιρροής που ασκεί στην ΕΕ, έχει καταφέρει να φτωχοποιήσει τους λαούς της Ευρώπης, προεξέχοντος του Ελληνικού λαού. Έχει μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση των ισότιμων εταίρων, σε ένα Συνασπισμό που το αφεντικό – δυνάστης είναι η Γερμανία. Ότι δηλαδή, δεν κατάφερε διά των όπλων, το καταφέρνει σήμερα η Γερμανία μέσω της οικονομικής εξάρτησης που ασκεί στα μέλη – κράτη της ΕΕ. 

Όμως, αυτή η χώρα που έχει ως τέχνη το αιματοκύλισμα των λαών της Ευρώπης, κάνει το ίδιο λάθος που έκανε πάντοτε, και στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους. Δεν έχει μέτρο. Παραγνωρίζει τη δύναμη που κρύβουν μέσα τους οι λαοί και δη ο Ελληνικός λαός, όταν διαβλέπουν πως δεν υπάρχει μέλλον πλέον, γι΄ αυτούς και τις οικογένειές τους. Αυτή η καταπίεση και η εξαθλίωσή τους, μετατρέπεται σε αγανάκτηση και ακολούθως σε οργή που πρέπει να ξεσπάσει.

Άλλωστε, γι΄ αυτό βλέπουμε σε όλη την Ευρώπη να φουντώνουν Ευρωσκεπτικιστικά και Εθνικιστικά κινήματα, που ως κυρίαρχο σκοπό τους έχουν τη διάλυση της φαύλης και αιμοσταγούς ΕΕ. Επί παραδείγματι, το Βρετανικό αντιμεταναστευτικό και ευρωσκεπτικιστικό κόμμα της «Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου», του φιλέλληνα Νάιτζελ Φάρατζ, σαρώνει στις δημοσκοπήσεις και φέρεται να απολαμβάνει της προτίμησης του 38% των Βρετανών ψηφοφόρων, στις επικείμενες ευρωεκλογές. Από την άλλη μεριά, το κόμμα του «Εθνικού Μετώπου» της Μαρί Λε Πεν, στη Γαλλία, σάρωσε στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές και καταγράφηκε ως επική η δήλωσή της στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ: «Η Γαλλία δεν ελέγχει τίποτα, ούτε τον προϋπολογισμό της, ούτε το νόμισμά της, ούτε τα σύνορά της. Είναι καιρός να πει στοπ στην ΕΕ».   

Όταν λοιπόν, σε δυο ευρωπαϊκά κράτη με τεράστια βιομηχανία και επενδυτικά κεφάλαια, δημιουργείται πολυπληθής τάση ανατροπής και διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τι θα πρέπει να συμβεί σε άλλα ασθενέστερα κράτη όπως, η Ελλάδα και γενικότερα ο Ευρωπαϊκός Νότος; Άλλωστε, γιαυτό και στην πατρίδα μας παρατηρείται μια συνεχώς αυξανόμενη τάση του κόμματος της «Χρυσής Αυγής» που μοιραία εισπράττει τα εκλογικά οφέλη, της αγανάκτησης και της οργής του ελληνικού λαού. Μιας οργής που καθημερινά γιγαντώνεται, ως αποτέλεσμα της πειθήνιας υποταγής της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, στα αντιλαϊκά – φορομπηχτικά μέτρα της νεοναζιστικής Γερμανίας.   

Συνεπώς, πιστεύω πως η επόμενη ημέρα των ευρωεκλογών στα κράτη-μέλη της ΕΕ, θα είναι μια άλλη ημέρα για την Ευρώπη. Οι λαοί της, θα αποφασίσουν να αποτινάξουν από πάνω τους τη Νέα Γερμανική κατοχή. Πλέον, πιστεύω ακραδάντως πως η ΕΕ πνέει τα λοίσθια! Στην πατρίδα μας δε, η επόμενη ημέρα των ευρωεκλογών θα σημάνει το τέλος του Μεταπολιτευτικού δικομματισμού που εκφράστηκε επί δεκαετίες από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Θα σηματοδοτήσει μια άλλη εποχή, και θα είναι στο χέρι του λαού μας να την χαράξει προς το συμφέρον του και το συμφέρον της πατρίδος!!