Λινοβροχείον η Ελλάς

Η θρησκευτική εβδομάδα των αγίων παθών παρήλθεν, αλλά για την  Ελλάδα κυλούν αδιαπτώτως οι εβδομάδες των ενόχων παθών. Πάθη και συνεχή παθήματα, οδηγούν καθημερινώς την Ελλάδα στην απόλυτην καταστροφήν , την απαξίωση, την οικονομικήν  φθοράν, την απίσχανση, την ατονίαν βαδίσεως.   Το άνθος κατέρευσεν. Το υπερήφανον, ευσταλές  και άκρως ωφελημότατον φυτόν της κλωστοϋφαντουργίας και της φαρμακευτικής, το οποίον στόλιζε την φύση,  το περίφημον  λινάρι,  κόπηκε και ρίχθηκε βιαίως στην υδροδόχην.  Εκεί άρχισε ο ανηλέητος ραβδισμός και η ποδοπάτησή  του εντός του όζοντος ύδατος, ώστε να δώσει στους αιμοσταγείς ραβδιστές του όλα τα πολύτιμα που διαθέτει, ίνες κλπ. Εφήρμοσαν για πολλοστήν φοράν,  σε βάρος τώρα της Ελλάδος και, με άγνωστην την «ολοκλήρωση της επεξεργασίας»!!! την  γνωστήν φράση «του λιναριού τα πάθη».

Από τα πάθη αυτά οι βίαιοι και άπονοι ροπαλιστές, έλαβαν  τις ίνες με τις οποίες έφτιαξαν θώμιγγες και ακολούθως κατεσκεύασαν πνιγηρά σχοινία, για να εκτελούν με άνεση το ολετήριον έργον τους. Τα σχοινία αυτά  προσήλωσαν σε δύο δρεπανηφόρες άμαξες.

Η πρώτη άμαξα έλκει το σχοινίον το οποίον έχει περιελιχθεί στον λαιμόν της Ελλάδος ως θηλειά (φούρκα) με άφθονον  λιπαντικόν. Κατ’ αυτόν τον τρόπον την σύρουν ανέτως  όπου και  όπως  θέλουν οι ανάλγητοι δανειστές, χωρίς αυτή να δύναται να αντιδράσει διότι αμέσως η θηλειά σφίγγει μόνη της, όπως ο σκυλοπνίκτης!! Και δεν της επιτρέπεται να σταματήσει για ολίγην ανάπαυλαν.  Κινούν την άμαξα και η θηλειά σφίγγει στον λαιμόν της. Κατ’ αυτόν τον τρόπον την υποχρεώνουν να ακολουθεί πάντα  τις θέσεις τους, και αντίδραση δεν υπάρχει καμμία. Εκ των πραγμάτων η αντίδραση είναι μηδενική. Κάποτε στον ατέρμονα ανώμαλον δρόμον που διανύει, τις λένε ειρωνικώς ορισμένα «καλόλογα» όπως, «όταν φθάσομεν στο  τέλος του δρόμου θα είσαι αναζωογονημένη, αρκεί τώρα να κάνεις  αυτά που σου λέγομεν  και να μας δίδεις προθύμως ό,τι σου ζητούμεν».

Η άλλη άμαξα έλκει το σχοινίον το οποίον είναι πρσηλωμένον στην ρίνα της!  Αμαξηλάτες οι πάσης μορφής κακοποιοί, εγκληματίες, ληστές, διαρρήκτες.  Οι πλείστοι εισαγόμενοι, δοθέντως ότι γνωρίζουν πως μπορούν να δρουν ανενόχλητο, εφ’ όσον η φύλαξη είναι πλημμελής. Αλλά και αν συλληφθούν γρήγορα θα εξέλθουν εκ των φυλακών. Κατ’ αυτόν τον τρόπον έφθασαν εκ των περάτων της Γης και δραστηριοποιούνται καθημερινώς και απαύστως, με δραματικές οικονομικές και ανθρώπινες θυσίες!!

Η Ελλάδα με αυτές τις απερίγραπτες δυσμενέστατες και ολέθριες συνθήκες πως θα επιβιώσει;;  Δεν φαίνεται ελπίδα στο βάθος αιώνων!!

Και ο Λαός της πάσχει δεινώς,  χωρίς να υπάρχει πρόβλεψη αλλαγής  επί το καλλίτερον, ούτε προς το παρόν ούτε προς το μέλλον. Βιώνει μαρτύριον πολλαπλών μεγεθών, ειδών και ταχυτήτων!

Διερωτάται,  τι ρόλον ασκούν στην όλην θλιβερήν κατάσταση οι Εκπρόσωποι του Έθνους;; Σκοπεύουν να δράσουν δυναμικώς ή θα αφήσουν την χώραν και τον Λαόν της να «μουλιάζει» μέσα στο λινοβροχείον, χωρίς ουδεμίαν ελπίδα εξόδου;;

Μιχαήλ Στρατουδάκης