Του Πέτρου Τατούλη*
Ποια αλήθεια θέλουμε να είναι η Νέα Ελλάδα σε πέντε χρόνια από σήμερα; Αν και πολύς λόγος έγινε στις πρόσφατες εκλογές με γενικοποιήσεις και αφαιρετικές ιδέες για την Νέα Ελλάδα είναι αναγκαίο να θεωρήσουμε το όραμα της, χωρίς όμως την αλαζονεία της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Εκεί όπου υβρίδια καλών προθέσεων και κακών επιλογών σαράντα χρόνια τώρα οδήγησαν στην παρακμή και την οικονομική κατάρρευση της χώρας.
Η ηθικολογία και η αναζήτηση απλοϊκών λύσεων στα σύνθετα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζουμε, δύο βασικές συνιστώσες του λαϊκισμού στον οποίο αναζητά αποκούμπι και άλλοθι το πολιτικό σύστημα προκειμένου να διασωθεί, δεν δίνουν προφανώς απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα: «Ποια είναι η Νέα Ελλάδα» και περαιτέρω «Ποιοι θέλουν και μπορούν να την δημιουργήσουν». Οι παλιοί και γερασμένοι θεσμοί που παλεύουν ακόμη αδυσώπητα να βρουν τον ρόλο τους στην σημερινή σκληρή ελληνική πραγματικότητα; Οι επικοινωνιακές τακτικές που μάταια επιχειρούν να κρύψουν το διαχρονικό έλλειμμα στην παραγωγή συγκροτημένων πολιτικών και στην χάραξη εθνικής στρατηγικής; Ή μήπως οι κομματικοί μηχανισμοί – παλιοί και νέοι- που αντιμετωπίζουν με ελαφρότητα την δική τους ευθύνη στην συνολικότερη απαξίωση της χώρας τόσο στο επίπεδο της αντιμετώπισης των πολιτικών από τους πολίτες όσο και της αντιμετώπισης της χώρας από την διεθνή κοινότητα;