COUΝTER ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ

Κυριακή 2 Ιουνίου 2019

Το δακτυλίδι του βασιλιά.


 (Σ. Αλκαίος Χ. 30.05.2019)

Την ώρα που πέθαινε ο βασιλεύς των βασιλέων, τον ρώτησε ο πιστός του σύντροφος, ο Δυνατός. (Κρατερός)
·         Σε ποιον αφήνεις τον θρόνο σου βασιλιά μου;
·         Στον ποιο ισχυρό δήλωσε ο βασιλιάς.
Έβγαλε το δακτυλίδι του και την ώρα που του το έδινε, μία πέρδικα μπήκε στην βασιλική σκηνή, άρπαξε με το ράμφος της το δακτυλίδι και πέταξε έξω από την σκηνή μακρυά.
Είκοσι σχεδόν διεκδικητές του θρόνου αποφάσισαν να συσκευθούν και να μοιράσουν  μεταξύ τους το βασίλειο. Ήταν τόσο μεγάλο που όταν ανέτειλε ο ήλιος στις ανατολικές επαρχίες, στις δυτικές μεσουρανούσε ακόμη η Σελήνη.

Συγκεντρώθηκαν λοιπόν σε μία περιοχή που ήταν τόσο όμορφη που την έλεγαν Παράδεισο. Κάποιοι όμως ισχυρίζονταν πως ήταν τρείς φορές Παράδεισος.
Οι συζητήσεις άρχισαν και ο ένας ήθελε το Ανατολικό βασίλειο, ο άλλος το Δυτικό βασίλειο, ό ένας τον Βορρά και ο άλλος τον Νότο. Ταυτόχρονα όμως υπονόμευαν και συνωμοτούσαν ο ένας εναντίον του άλλου.
Ο στρατηγός που ήθελε το Ανατολικό Κέντρο του βασιλείου, άρπαξε όμηρο τον ένα γυιό του βασιλιά, τάχα για να τον προστατέψει και να τον μεγαλώσει.
Ο στρατηγός του Κεντρικού βασιλείου, άρπαξε όμηρο τον άλλο γυιό του βασιλιά, μαζί με την μητέρα του βασιλιά και την δεύτερη σύζυγό του.
Με τις φροντίδες για την μοιρασιά του βασιλείου όμως, είχαν ξεχάσει να θάψουν το σώμα του βασιλιά. Μέχρι να αποφασίσουν σε ποιο βασίλειο να το θάψουν και που ακριβώς θα θαφτεί ο βασιλιάς, έβαλαν το σώμα του για να το συντηρήσουν μέσα σε μία λάρνακα με μέλι.
Οι συζητήσεις είχαν λιμνάσει. Έτσι ο Στρατηγός Πολεμικός είπε:
·         Πάω να θάψω τον βασιλιά στον πιο λαμπρό τύμβο που είδε ποτέ η οικουμένη.
Έτσι ξεκίνησε για μια μακρά πορεία προς το Νότιο Βασίλειο. Από πάνω του πετούσε η πέρδικα με το δακτυλίδι στο ράμφος της. Στο δρόμο όμως του έκλεψαν την λάρνακα με το σώμα του βασιλιά. Ο κλέφτης χάρηκε γιατί με το σώμα ισχυροποιούσε το βασίλειό του.
Ο Στρατηγός Πολεμικός όμως τον είχε εξαπατήσει. Ο κλέφτης πήρε το ομοίωμα του σώματος του βασιλιά που είχε ο ίδιος δημιουργήσει και έτσι ο ίδιος είχε στην κατοχή του το αληθινό σώμα του βασιλιά.
Το αληθινό σώμα κρύφτηκε λοιπόν με μεγάλη προσοχή στο Νότιο Βασίλειο και κανείς από τότε λένε δεν το είδε ξανά. Άλλοι λένε πως ένας μεγάλος στρατηγός επεσκεύθη τον τάφο και από απροσεξία του έσπασε την μύτη. Αλήθεια; Ψέμματα; Κανείς δεν γνωρίζει.
Χίλιοι θρύλοι πλέχτηκαν γύρω από τον τάφο, κανείς όμως δεν μπορεί σήμερα να μας τον δείξει. Σε διάφορες εποχές, σε διάφορους τόπους λένε πως είδαν να πετά πάνω από τον τόπο τους  η πέρδικα με το δακτυλίδι στο ράμφος της.  Τότε αναθαρρούσε ο λαός και έλεγε πως θάρθει η λευτεριά.
Οι είκοσι στρατηγοί διεκδικητές του θρόνου, άρχισαν να πολεμούν μεταξύ τους. Άλλος γιατί ήθελε να μείνει ο μόνος κληρονόμος του τεράστιου βασιλείου και άλλος για να κόψει ένα κομμάτι από το διπλανό βασίλειο.
Τα παιδιά του βασιλιά ακολούθησαν την πικρή μοίρα του πατέρα τους που κάποιοι λένε πως δεν πέθανε από φυσικό θάνατο, αλλά το δηλητηρίασαν. Ο ένας στρατηγός (ο Λυσίμαχος), όταν αισθάνθηκε αρκετά ισχυρός δηλητηρίασε τον πρώτο γυιό του  βασιλιά και την σύζυγό του. Ο άλλος στρατηγός (ο Κάσσανδρος), σκότωσε τον δεύτερο τον γυιό, την δεύτερη την σύζυγό του και με λιθοβολισμό εκτέλεσε την μητέρα του βασιλιά.
Έτσι περνούσαν τα χρόνια και οι διεκδικητές λιγόστευαν και τα βασίλεια μεγάλωναν.
Μία ημέρα ο Κόκκινος Αετός, ο βασιλιάς της Δύσης, διέβλεψε έναν μεγάλο κίνδυνο. Ένας δυνατός, καινούργιος λαός ο λαός της Δύσης, απειλούσε το Βασίλειο του Ήλιου. Ξεκίνησε να τον πολεμήσει και να απελευθερώσει τα μικρά βασίλεια της δύσης που έπεσαν στα νύχια του. Αυτά όμως όχι μόνο αδιαφορούσαν για την τύχη τους, αλλά και πολλές φορές εστρέφοντο εναντίον του συνασπιζόμενα με τον εχθρό.
Έτσι ο Κόκκινος Αετός δεν κατάφερε να νικήσει τον λαό της Δύσης, που όλο και μεγάλωνε το βασίλειό του και όλο και συμμαχούσε με βασιλείς του λαού του Ήλιου, για να πολεμήσει τους υιούς του βασιλείου του ήλιου.  Έτσι το Βασίλειο της Δύσης μεγάλωσε τόσο που υπέταξε τον λαό του Ήλιου.
Αυτό είναι ένα παραμύθι για έναν βασιλιά και μία πέρδικα που ακόμη κρατά στο ράμφος της το δακτυλίδι του βασιλιά. Πολλές φορές την βλέπουν να πετά στον ουρανό τα παιδιά και όσοι έχουν καθαρή καρδιά.  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Την ευθύνη για τα σχόλια φέρει αποκλειστικά ο σχολιαστής.Αναρτήσεις γίνονται μόνο επώνυμα με λογαριασμό Google.