ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΎ ΚΥΚΛΟΥ "" Η ΠΑΤΡΊΔΑ ""...!!!

Η Πατρίδα μας βρίσκεται σε κίνδυνο, μέ ορατό τόν αφανισμό τού πληθυσμού μας. Καί αυτό ΔΕΝ είναι συνωμοσιολογία, πατριδοκα πηλεία ούτε υπερβολή, όπως μερικοί ισχυρίζονται. Αλλά  όμως αποτελεί πραγματικότητα πού εξελίσσεται επί τά χείρω, μπροστά στά μάτια καί τούς καναπέδες μας… Η γειτονική Τουρκία έχει οράματα καί πρακτική τοπικής υπερδύναμης, ενώ οι Μεγάλες Δυνάμεις (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα), εξυπηρετώντας δικά τους συμφέροντα καί στόχους, ΔΕΝ αντιδρούν ουσια στικά. Έχει επίσης άξιον αλλά καί υπερφίαλον ηγέτην, πού «παίζει» μέ Ρωσία και ΗΠΑ εναλλάξ, έναν λαόν βασικά ομονοούντα, αλλά καί μία αξιόλογη Πολεμικήν Βιομηχανίαν, πού αναπτύχθηκε μόλις την τελευταία δεκαετία καί παράγει ό,τι χρειάζεται η χώρα, ενώ αντίθετα η Ελλάδα έχει διαλύσει κάθε δική της αμυντική παρα γωγική διαδικασία (τυχαία;;;).

Έναντι αυτού τού βίαιου, άπληστου γείτονα, η Ελλάδα εκχωρεί τά εδάφη της & τίς πλουτοπαραγωγικές πηγές και υποδομές της, εξακολουθεί ΝΆ καθυστερεί τήν οριοθέτηση καί αξιοποίηση ΑΟΖ, αποκλείοντας έτσι τήν ανεμπόδιστη εκμετάλ λευση τών ενεργειακών αποθε μάτων της (τήν ύπαρξη τών οποίων πεισματικά αμφισβη τούσαν οι κυβερνώντες επί πολλές δεκαετίες…), κυβερνάται δέ από πολιτικό προσωπικό κατώτερο τών περιστάσεων, αλληλοσπαρασσόμενο καί στά ελάσσονα, χωρίς εμφανές σχέδιο καί όραμα τού ρόλου τής Χώρας, με τον Λαόν παραπλανημένον, αδιάφορον γιά τά Μεγάλα Θέματα τής Πατρίδας μας.

  Έτσι, αυξάνει δυστυχώς ο κίνδυνος υπαγωγής τής τυπικά ανεξάρτητης Χώρας μας, ως νέο «Βιλαέτι Ρούμελης» σέ μίαν κυρίαρχην τοπικά ΝεοΟθωμανικήν Τουρκίαν, κίνδυνος πού υποδαυλίζεται καί από κατευθυνόμενες φωνές τύπου "Ροζάκηδων", γιά τήν ανάγκη τάχατες νά αποδεχθούμε αμοιβαίες  υποχωρήσεις και συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, - (μέ ορατήν συνέπειαν τήν μείωση τού Εθνικού εδάφους καί τών Εθνικών μας πόρων ),- ως αντάλλαγμα γιά τήν αποφυγήν ενός ενδεχόμενου «θερμού επεισοδίου». Εάν ΔΕΝ θέλουμε κάτι τέτοιο, ίσως χρειά ζεται να μετατραπούμε αμέσως σέ «Βαλκανικό Ισραήλ» τό οποίο, αντίστοιχα μ' εμάς, περιστοιχί ζεται από εχθρούς δεκαπλάσιους αριθμητικά καί όμως τά βγάζει πέρα μέ τήν βοήθειαν καί τής Διασποράς του, ενώ εμείς αντίθετα, έχουμε εγκαταλείψει τήν δική μας...

Ο Ελληνικός Λαός πρέπει νά αφυπνισθεί. Αυτό όμως ΔΕΝ θά γίνει εύκολα, ΔΕΝ θά πέσει από τόν ουρανό, χωρίς απόφαση, αλλαγήν νοοτροπίας τής Κοινωνίας, ενότητα, δράση –πέραν του «πληκτρολογίου»…– καί θυσίες όλων.!

Χρειάζεται νά επανασυνδεθεί ο Έλληνας κοινωνικά μέ τόν περίγυρό του, εγκαταλείποντας τήν άποψη ότι τά συμφέροντά του σταματούν στήν πόρτα τού σπιτιού του. Έτσι θά αρχίσει ΝΆ κινητοποιείται, ελέγχοντας τήν εξουσίαν καί διεκδικώντας ομαδικά τό δίκιο του, δυναμώνον τας καί απαιτώντας:

-  Επαναπροσδιορισμό τής Εξωτερικής καί Αμυντικής μας Πολιτικής, μέ δημιουργίαν ευέλικτων συμμαχιών σέ πολιτικό, αλλά καί στρατιωτικό επίπεδο, καί επανανομιμοποίηση τής ιδέας τής Νόμιμης Πανεθνικής Παλλαϊκής Άμυνας, ακόμη καί μέ πολεμικήν εμπλοκήν εάν απαιτηθεί, γιά νά ΜΗΝ δούμε ξαφνικά κάποιαν στιγμήν « μέ έκπληξη » τήν ερυθρά τουρκικήν ημισέληνο στόν ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ τής Ακρόπολής μας…

-  Άμεση αύξηση τής στρατιωτικής θητείας τών ανδρών από 9 σε 12-18 μήνες, καθώς καί εφαρμογήν μειωμένης στρατιωτικής θητείας τών γυναικών, υπηρέτηση θητείας στά 18 ετη καί άμεσην δημιουργίαν Ταμείου Εθνικής  Άμυνας μέ εκδόσεις Εθνικών ομολόγων, μέ καθολικήν συμμετοχήν όλων στήν Ελλάδα καί στήν Ομογένειαν, ανάλογα μέ τήν δυνατότητα εκάστου.

-  Ριζικήν λύση τού προβλήματος τής λαθρομετανάστευσης, η οποία διαλύει καί υπονομεύει τήν Χώραν μας, μέ άμεσην απομάκρυνση τών ΜΗ νόμιμων μεταναστών –εισβολέων, φραγμόν στήν είσοδο νέων, απομάκρυνση τών ΜΚΟ καί ταυτόχρονην λήψη μέτρων πρόληψης τής εκδήλωσης «πισώπλατων»  επιθετικών ενεργειών από φανατικούς μουσουλμάνους τζιχαντιστές, ή Τούρκους μυστικούς πράκτορες ανάμεσά μας.

Πώς θα γίνουν όλα αυτά..;;;

Κατ’ αρχάς μιλώντας, εξηγώντας, διαφωτίζοντας – καί δρώντας στήν συνέχεια παντού, αποκεντρωμένα, σέ όλην τήν Ελλάδα, αλλά καί τήν Ομογένειαν.

ΔΕΝ είμαστε κόμμα, ούτε θα γίνουμε. Είμαστε απλοί Έλληνες Πολίτες, πού ΔΕΝ φιλοδοξούν αξιώματα καί θέσεις, παρά μόνον τό νά ενημερώσουμε καί νά κινητοποιήσουμε τούς Έλληνες Πατριώτες γιά νά σταματήσει η κατρακύλα καί η βέβαιη καταστροφή. Κανένας Έλληνας καί Ελληνίδα ΔΕΝ περισσεύει.

Εν τή ενώσει η ισχύς..!!!

Πρέπει νά ξαναανακαλύψουμε τήν Ιστορία μας, για όλον τόν Ελληνισμόν καί τό υπερήφανον Ελληνικόν Έθνος μας – εντός και εκτός συνόρων – αναδεικνύοντας αντίστοιχες Εθνικές Ενωτικές Ηγεσίες, γιά μίαν ανθρώπινην, δίκαιην και ασφαλή Κοινωνίαν, αντάξια τών παραδόσεών μας.

Ο χρόνος τελειώνει. Τούς Πελασγούς καί τούς Ετρούσκους κανείς ΔΕΝ τούς θυμάται πλέον… ΜΗΝ καταλήξουμε έτσι κι εμείς…!!!

ΚΥΚΛΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ  « Η ΠΑΤΡΙΔΑ» 3/2/2020

(κιν. 6948894875 – 6973823971 – 6932656831)

Α/Α

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ / ΑΚΑΔ. ΤΙΤΛΟΙ /

ΤΗΛ. (προαιρετικό)

ΥΠΟΓΡΑΦΗ

Στις Τρί, 18 Φεβ 2020, 12:56 ο χρήστης Stergios <esmu42@otenet.gr> έγραψε:

                Προς τι άραγε τόση εμμονή με τη Χάγη, ενώ η UNCLOS προβλέπει Αμβούργο…

                Καθημερινά ακούγονται απόψεις σχολιαστών για τα ελληνοτουρκικά, με αναφορά στη δυνατότητα παραπομπής σε Διεθνές Δικαστήριο. Στις περισσότερες των περιπτώσεων γίνεται αναφορά στο Δικαστήριο της Χάγης. Από τις αναφορές αυτές προκύπτει αβίαστα ότι έχει δημιουργηθεί ένα νεφελώδες τοπίο που συνοψίζεται στη φράση: “ορατότης μηδέν”

                 

                Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ιδρύθηκε με τα άρθρα 92-96 της ιδρυτικής (καταστατικής) Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών του 1945. Είναι στην πραγματικότητα η συνέχεια του αντίστοιχου δικαστηρίου που είχε δημιουργηθεί το 1933 στην Κοινωνία των Εθνών. Σε αυτό το διεθνές δικαστήριο, σήμερα συμμετέχουν 193 κράτη μέλη.

                Οι αποφάσεις-γνωματεύσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης βασίζονται στις βασικές ανάγκες επιβίωσης των λαών, όπως είναι για παράδειγμα η πρόσβαση σε πόσιμο νερό και η αλιεία. Για τον λόγο αυτό, σε πολλές από τις αποφάσεις του δεν λαμβάνεται υπόψη η αρχή της μέσης απόστασης στο Δίκαιο της θάλασσας, αλλά βαρύνουσα σημασία έχει η πληθυσμιακή πυκνότητα των αντιπαραβαλλόμενων επάκτιων κρατών.

                Σύμφωνα με τα ανωτέρω, έχει Σύμφωνα με τα ανωτέρω, έχει δημιουργηθεί η δικανική πεποίθηση ότι επάκτια κράτη με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, ίσως και μεγαλύτερη ακτογραμμή έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και επομένως αυξημένα δικαιώματα για εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.

                Τα μικρότερα επάκτια κράτη θορυβήθηκαν από τις σχετικές αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Πρώτη η Μάλτα έθεσε το 1967 στον ΟΗΕ την ανάγκη θέσπισης διεθνών κανόνων ειδικά για την εφαρμογή του Δικαίου της θάλασσας, χωρίς όμως άμεσο απτό αποτέλεσμα.

                Τελικά, το 1973 ξεκίνησαν στον ΟΗΕ οι διαβουλεύσεις για την καθιέρωση του Δικαίου της θάλασσας. Ο χρόνος έναρξης των διαβουλεύσεων αυτών δεν ήταν τυχαίος. Σύμφωνα με την υπάρχουσα βιβλιογραφία, στα μέσα της δεκαετίας του ’70 κατά την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, εφαρμόστηκε ένα πιλοτικό πρόγραμμα για τον εντοπισμό εχθρικών υποβρυχίων με βάση το ηλεκτρομαγνητικό τους αποτύπωμα. Από τις υποθαλάσσιες αυτές έρευνες προέκυψαν παράπλευρα οφέλη, όπως είναι για παράδειγμα ο εντοπισμός στο υπέδαφος (στον βυθό της θάλασσας) γεωλογικών μορφών που παραπέμπουν σε δυνατότητα ύπαρξης υδρογονανθράκων.

                Δίκαιο της θάλασσας

                Μία από τις υποθαλάσσιες αυτές περιοχές ήταν του Αιγαίου και γενικότερα της Ανατολικής Μεσογείου (EastMed). Η τεχνολογία της εποχής δεν επέτρεπε ούτε τον ακριβή εντοπισμό των κοιτασμάτων αλλά ούτε και την εξόρυξη από μεγάλα θαλάσσια βάθη. Έγινε, όμως, εμφανής η ανάγκη θέσπισης διεθνών κανόνων για το Δίκαιο της θάλασσας, ξεφεύγοντας πλέον από τα στενά όρια της αλιείας και προχωρώντας στην εν δυνάμει εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

                Μετά από εννέα έτη διαβουλεύσεων, τελικά το 1982 στο Montego Bay υπογράφτηκε από τα πρώτα κράτη μέλη η Σύμβαση για το Δίκαιο της θάλασσας (UN Convention Law of the Sea–UNCLOS). Η Συνθήκη αυτή για το Δίκαιο της θάλασσας καθιερώθηκε ως διεθνής νομοθεσία το 1994, όταν εξήντα (60) κράτη την προσυπέγραψαν. Σήμερα 168 κράτη μέλη την έχουν προσυπογράψει, καθιστώντας την την πλέον ισχυρή διεθνή νομοθεσία.

                Στο άρθρο 287 της UNCLOS προβλέπεται η λειτουργία του Διεθνούς διακρατικού Δικαστηρίου του Αμβούργου, ειδικά για την επιβολή του Δικαίου της θάλασσας. Βέβαια, στο καταστατικό αυτού του θεσμικού οργάνου του ΟΗΕ προβλέπεται ότι τα κράτη μέλη, εάν το επιλέξουν μπορούν να εκδικάσουν στη Χάγη τις διακρατικές διαφορές τους για τη θάλασσα και όχι στο Αμβούργο. Η προσφυγή, επομένως, στη Χάγη ή στο Αμβούργο, είναι στη δυνητική ευχέρεια των προσφευγόντων κρατών.

                Είναι προφανές ότι η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου είναι η ιδανική επιλογή για την Ελλάδα, αφού η UNCLOS παρέχει πλήρως υποστήριξη στις εθνικές θέσεις για την εφαρμογή του Δικαίου της θάλασσας.

                Αποφεύγει η Τουρκία

                Αντιθέτως, η Τουρκία έχει κάθε λόγο να επιθυμεί πάση θυσία να αποφύγει το Διεθνές Δικαστήριο του Αμβούργου, το οποίο είναι αναμενόμενο ότι θα γνωμοδοτήσει αρνητικά για τις παράνομες -σύμφωνα με την UNCLOS- διεκδικήσεις και αιτιάσεις της Άγκυρας.

                Κατόπιν των ανωτέρω, είναι σαφές ότι οι δηλώσεις των αναλυτών γενικά περί προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών και ειδικότερα η αναφορά στη Χάγη είναι άνευ ουσιαστικού περιεχομένου. Μάλιστα, δημιουργούν προβληματισμό στους γνώστες.

                Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες για την εξεύρεση λύσης ξεκίνησαν τη δεκαετία του ’70 με το βλέμμα στη Χάγη, διότι τότε δεν υπήρχε η UNCLOS. Στο κοινό συνυποσχετικό που θα πρέπει να προσυπογράψουν Ελλάδα και Τουρκία για την παραπομπή σε διεθνές δικαστήριο για την επίλυση των διαφορών στη θάλασσα, θα πρέπει η ελληνική πλευρά να θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση την εφαρμογή των προβλέψεων της σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας.

                Είναι φανερό ότι η σύμβαση αυτή είναι το παρόν και το μέλλον στο Διεθνές Δίκαιο για τη θάλασσα. Επομένως, ο χρόνος που περνάει με άλυτα τα σχετικά θέματα, αποδυναμώνει τις τουρκικές θέσεις γεγονός που την κάνει νευρική και επιθετική στην εξωτερική της πολιτική.

                Γράφει ο αντιπτέραρχος (ε.α) Ιωάννης Αναστασάκης

                ΠΗΓΗ: SLpress <https://slpress.gr/>

                 

                 

                 

                Με τους θερμότερους Πατριωτικούς Χαιρετισμούς

                Στέργιος Σμυρλής