Επωνύμως:ΜΜΕ και δημοσιογράφοι

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ν. ΔΑΒΙΛΛΑ
Απόστρατου αξιωματικού
της Ελληνικής Αστυνομίας
και επικεφαλής της
μείζονος αντιπολίτευσης
του Δήμου Ιθώμης

Είχε προφητεύσει και για την τηλεόραση ο πάτερ Κοσμάς ο Αιτωλός, ότι θα έλθει εποχή που θα βάλετε τον διάβολο στο σπίτι σας και τα κέρατά του θα είναι έξω από τα κεραμίδια, εννοούσε της τηλεοπτικές κεραίες. Μήπως δεν είναι αλήθεια αυτό σήμερα, με τον τρόπο που χρησιμοποιείται η τηλεόραση, από αυτούς που την ελέγχουν; Αντί να είναι εργαλείο στην υπηρεσία της κοινωνίας και να την υπηρετεί με αντικειμενική ενημέρωση, επιστημονική και κοινωνική εκπαίδευση, συμβάλλοντας στην πολιτισμική και εθνική αναβάθμιση σε όλα τα επίπεδα, έχει καταστεί δυστυχώς μηχανισμός απροκάλυπτης προπαγάνδας, ψυχοδιανοητικού πολιτισμικού και αντεθνικού εκμαυλισμού. Η τηλεόραση δεν είναι αυτή που δημιουργεί καινούργια πρότυπα αξιών, ειδωλοποιόντας το τίποτα, τους πομφόλυγες, απομυθοποιόντας και ισοπεδώνοντας τις αληθινές αξίες της κοινωνίας; Αυτή δεν οδηγεί κυρίως τα παιδιά μας, στο να υιοθετήσουν λάθος πρότυπα και επιδιώξεις, που μεσομακροπρόθεσμα έχουν σαν αποτέλεσμα, την πνευματοψυχική τους αποδόμιση με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Φυσικά η τηλεόραση από μόνη της δεν έχει καμία ευθύνη, γιατί δεν είναι αυτή που κάνει όλα όσα επισημαίνω παραπάνω αφ’ εαυτού. Οι άνθρωποι που την χρησιμοποιούν είναι αυτοί που τα κάνουν, δηλαδή δημοσιογράφοι κάθε είδους παρουσιαστών και φυσικά οι εντολοδόχοι τους. Φθάνει να παρακολουθήσει κάποιος τον τρόπο που παρουσιάζουν τα δελτία ειδήσεων, τον τρόπο που συμπεριφέρονται και ομιλούν οι περισσότεροι από τους παρουσιαστές (ευτυχώς υπάρχουν και μερικοί που λειτουργούν σωστά) για να συμφωνήσει με αυτά που λέω. Τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς τους είναι η οίηση, ο «ξερολισμός» και το έλλειμμα σεβασμού προς τους καλεσμένους τους. Τους διακόπτουν συνεχώς με αναίδεια και προπετισμό, θέλοντας να επιβάλλουν τη δική τους άποψη που αναμφίβολα είναι σύμφωνη με εκείνη του εντολέα τους και όχι με την αλήθεια που ενδεχομένως δεν εξυπηρετεί την σκοπιμότητά τους. Το ίδιο δεν συμβαίνει και με την έντυπη και ηλεκτρονική δημοσιογραφία; Φθάνει να δει κάποιος τους τίτλους των διαφόρων εφημερίδων κυρίως εκείνους των συγκροτημάτων, για να καταλάβει ότι «μπουρδολογούν», αερολογούν με κυρίαρχο σκοπό, να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, αλλά και εκείνα των ντόπιων και αλλοδαπών εντολέων τους; Αυτό που βεβαίως δεν κάνουν είναι το καθήκον τους, δηλαδή να πληροφορούν το λαό με ειλικρίνεια και αντικειμενικότητα, δίνοντάς του την ευκαιρία να γνωρίζει την αλήθεια και να μορφώνει άποψη κρίνοντας και αξιολογώντας σωστά τους κρατούντες. Άλλωστε αυτός δεν είναι και ο σκοπός της ύπαρξής τους; Δυστυχώς όμως αυτή η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα ελληνικά ΜΜΕ, να λειτουργούν δηλαδή χωρίς κανόνες ουσιαστικά ανεξέλεγκτα, οφείλετε στο γεγονός ότι οι πολιτικές μας ηγεσίες αντί να τα ελέγχουν ως έχουν υποχρέωση, διαπλέκονται μαζί τους. Με άλλα λόγια τους παρέχουν τη δυνατότητα λειτουργικής ασυδοσίας. Αυτό σαν γεγονός βιάζει την ελεύθερη βούληση και κάποιων δημοσιογράφων που θα ήθελαν να λειτουργήσουν με όρους αληθείας, γιατί επικρέμεται επί της κεφαλής τους η απειλή, ή λες και γράφεις αυτά που εμείς θέλουμε ή πας στο σπίτι σου. Ευτυχώς όμως υπάρχουν και κάποια περιφερειακά κυρίως έντυπα και κανάλια μη εξαρτημένα, καθώς και κάποιοι ανέντακτοι και ανυπότακτοι. Δημοσιογράφοι που γράφουν και μας λένε και καμιά αλήθεια, χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν τους το όποιο κόστος συνεπάγεται γι’ αυτούς. Εδώ λοιπόν μπαίνει και το ζήτημα του δικού μας χρέους απέναντί τους που δεν είναι άλλο από την υποχρέωση που έχουμε να τους στηρίξουμε. Πρέπει να τους στηρίξουμε για να μπορούν να υπάρχουν και να διακονούν την αλήθεια που τόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε σαν λαός, προκειμένου να βγούμε από το τέλμα που μας έχουν βυθίσει οι διάφορες κοινωνικές μας ηγεσίες.