Ο απλούς Έλληνας, πότε θα κληθεί στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου;

Μεγάλη δεξίωση γίνεται κάθε χρόνον, στις 24 Ιουλίου, σε ανάμνηση της αποκαταστάσεως της Δημοκρατίας, η οποία είχε καταλυθεί πραξικοπηματικώς. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, προσκαλεί σε δεξίωση τους Βουλευτές, τέως Βουλευτές και Πρωθυπουργούς, τους Δικαστικούς, τις Ηγεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων, Δημάρχους από όλην την Ελλάδα, Δημοσιογράφους και γενικώς κάθε τιτλούχον ή προβεβλημένον με κάθε τρόπον.

«Δεν βλέπουν την ώραν» να βρεθούν εκεί κάποιοι και ιδίως οι Βουλεύτριες, οι οποίες  στοχεύουν να τραβήξουν τα ΜΜΕ επάνω τους με τις νέες αμφιέσεις που μόλις παρέλαβαν, αλλά και να είναι ανώτερες των άλλων γυναικών στην δεξίωση!  Ενδυματολογική επίδειξη και έπαρση! Βήμα προβολής τους η δεξίωση πρώτ’ απ’ όλα και μετά το νόημα της ημέρας!!

Η εκδήλωση αυτή γίνεται σαράντα χρόνια. Παλαιότερα ήταν και δαπανηρή με τα γεύματα κάτι  τα οποίον είχαμεν κατακρίνει και περιορίσθη στα απολύτως αναγκαία, λόγω της οικονομικής κρίσεως.

 Η πρόταση που κάνομεν είναι η παρακάτω.

Στον προσεχή αναμνηστικόν εορτασμόν αυτής της ημέρας, να μη κληθεί κανείς (τίτλος και κάτοχος) από τους μέχρι τούδε προσκαλεσμένους.  Ούτε Πρωθυπουργός, ούτε Βουλευτές, ούτε αρχηγός Κόμματος, ούτε Δικαστικοί, ούτε Στρατιωτικοί, ούτε Δημοσιογράφοι. Κανείς!! Απολύτως κανείς. Ούτις όπως είπε και ο μονόφθαλμος  Κύκλωπας!

Να κληθούν απλοί πολίτες, μικροέμποροι, λιανοπωλητές, γεωργοί, κτηνοτρόφοι, αλιείς, ταξιτζίδες, νοσηλευτικόν προσωπικόν, κλητήρες και καθαρίστριες Δημοσίων Υπηρεσιών, κάτοικοι φτωχών συνοικισμών της Αττικής (αντιπροσωπευτικώς όλες αυτές οι τάξεις), κάτοικος μικρού νησιού ή ορεινού χωριού  και γενικώς τα άτομα  που καλούνται «Κυρίαρχος Λαός» κατά τις προεκλογικές περιόδους και ξεχνούνται άρδην μετεκλογικώς. Με αυτούς τους προσκεκλημένους οι οποίοι είναι οι αγνοί και άδολοι εκφραστές της Ελληνικής ψυχής, αμέτοχοι των μολυσματικών πολιτικών παιχνιδιών, δεν θα είναι δυνατόν να εορτασθεί η   αποκατάσταση της Δημοκρατίας;; Φυσικά ΝΑΙ, γιατί αυτοί την συντηρούν άτρωτην διαχρονικώς και εκ πεποιθήσεως. Αυτοί πιστεύουν βαθειά στην Δημοκρατίαν και όχι τόσον οι Πολιτικοί  οι οποίοι κατά τεκμήριον καπηλεύονται tempore dato, τον όρον.

Ας υλοποιηθεί αυτή η πρόταση, το animus της οποίας είναι η πραγματική αναγνώριση των ποικιλωνύμων θυσιών του ανωνύμου πλήθους, υπέρ της διατηρήσεως της Δημοκρατίας και της Ελληνικής Πολιτιστικής, Λαογραφικής και Εδαφικής ακεραιότητος.

Εν αναμονή.

Μιχαήλ Στρατουδάκης