Πάντα περπατούσα πολλές ώρες την εβδομάδα και σκεφτόμουν , έκανα όνειρα , σχέδια και παρατηρούσα τις γειτονιές και τους ανθρώπους. Μετά από πολλά χρόνια και κάνοντας έναν απολογισμό βλέπω ότι αυτά που ήθελα και σκεφτόμουν τα έκανα πράξη και με το παραπάνω .
Ποτέ δεν αγχώθηκα για αυτό το παραπάνω αλλά ήμουν ικανοποιημένος με αυτό που είχα με σεβασμό στους ανθρώπους και στα πιστεύω μου.
Έχω πολύ καλούς φίλους και μια ζωή γεμάτη με ανθρώπους και δραστηριότητες.
Συνήθισα από παιδί να στηρίζομαι στις δυνάμεις μου εργαζόμενος από την επόμενη μέρα που τελείωσα το γυμνάσιο.
Ποτέ δεν αγχώθηκα για αυτό το παραπάνω αλλά ήμουν ικανοποιημένος με αυτό που είχα με σεβασμό στους ανθρώπους και στα πιστεύω μου.
Έχω πολύ καλούς φίλους και μια ζωή γεμάτη με ανθρώπους και δραστηριότητες.
Συνήθισα από παιδί να στηρίζομαι στις δυνάμεις μου εργαζόμενος από την επόμενη μέρα που τελείωσα το γυμνάσιο.
Δεν έγινα δούλος των υλικών αγαθών αλλά των όμορφων καθημερινών στιγμών.
Αυτό που υποσχέθηκα το έκανα πάντα και δεν φέρθηκα άσχημα σε κανέναν.
Δεν σχεδίασα τίποτα πίσω από τις πλάτες των ανθρώπων και τίμησα την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν.
Έχω μερικές αδυναμίες ως θαυμαστής της αισθητικής και του ωραίου , της παιδείας, της καλλιέργειας, της ευγένειας, της καθαρής σκέψης , της τίμιας εργασίας, της θέλησης και της φιλίας.
Πιστεύω στους ανθρώπους και είμαι κοντά τους, με ιδιαίτερη ευαισθησία στους νέους που παλεύουν για τα όνειρα και τις ιδέες τους.
Απεχθάνομαι αυτούς που τα ξέρουν όλα και λαϊκίζουν, αυτούς που λένε κούφια λόγια τα οποία δεν πιστεύουν , αυτούς που πατάνε στα πτώματα των φίλων τους για τα συμφέροντα τους .
Η ιδεολογία των ανθρώπων αποδεικνύεται από το στίγμα της ζωής τους και όχι από τα λόγια τους.
Είναι μεγάλη ευτυχία η εσωτερική γαλήνη και ηρεμία και δεν τα ανταλλάσσω με κανένα αγαθό .
Σέβομαι απόλυτα την ελευθερία των ανθρώπων και συγχρόνως την διεκδικώ και για μένα κάθε στιγμή.
Έχω ένα παράπονο μόνο : Νοιώθω άδικα που έχασα τον πατέρα μου όταν ήταν 47 ετών και τη μητέρα μου από μία σπάνια πάθηση του νευρικού συστήματος ALS που τη βασάνισε για αρκετά χρόνια και την καθήλωσε στην αναπηρική καρέκλα.
Αγαπώ το τρέξιμο χωρίς όρια χωρίς εκκινήσεις και τερματισμούς και απολαμβάνω τα μάτια των ανθρώπων .
Συνεχίζω να ονειρεύομαι και έχω πολλά να κάνω ακόμη κυρίως στην παιδεία και την αυτοεκτίμηση νέων και μεγάλων.
Δεν διεκδικώ τίτλους αλλά υπότιτλους στις ανθρώπινες ψυχές . Είναι τεράστια περιουσία η επένδυση στις ανθρώπινες ψυχές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Την ευθύνη για τα σχόλια φέρει αποκλειστικά ο σχολιαστής.Αναρτήσεις γίνονται μόνο επώνυμα με λογαριασμό Google.