Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Η δραχμή είναι το νόμισμα εκείνο με σχεδόν τρισχιλιετή ιστορία και ενδεχομένως το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα θα έπρεπε να ονομαστεί Δραχμή.
Είναι σημαντικό να έχεις την δυνατότητα να κόβεις νόμισμα, όμως είναι λάθος να θεωρούμε ότι όταν έχουμε την δυνατότητα να κόβουμε νόμισμα αυτομάτως θα οδηγηθούμε και σε ανάπτυξη.
Δεν υποτιμώ το νόμισμα ούτε το απαξιώ. Το νόμισμα είναι ένα εργαλείο όπως πχ ένα αυτοκίνητο, μπορείς να πας στην εργασία σου αλλά μπορεί να σταθεί η αίτια να χαθούν ανθρώπινες ζωές, όπως ένα μαχαίρι, μπορείς να κόψεις το ψωμί κ τα λαχανικά σου αλλά μπορεί να σταθεί το μέσο να αφαιρεθούν ανθρώπινες ζωές. Εξαρτάται πως χρησιμοποιείς ένα εργαλείο. Με το τρακτέρ μπορείς να κανείς πολλές αγροτικές εργασίες που σε άλλες εποχές απαιτούσαν πολλές εκατοντάδων εργατοώρες και μεγάλο αριθμό εργαζομένων και πολύ κόπωση. Όμως η μη προσεκτική χρήση του έχει οδηγήσει στην καταπλάκωση πολλών ελλήνων που μετά μανίας αρνούνται να τοποθετήσουν προστατευτικές μπάρες.
Στην Ελλάδα το νόμισμα και ειδικά η δραχμή έγινε το εργαλείο για να διορίζονται πρόσωπα κομματικά ή για να διοριστούν πρόσωπα και σε αντάλλαγμα να γίνουν κομματικοί φίλοι οι οποίοι στην συνέχεια και σε μεγάλο ποσοστό κ…βαρουσαν. Εν ώρα εργασίας πήγαιναν για ψώνια και για καφέ δημιουργώντας μαζί και με άλλες συνιστώσες την τελική εικόνα του Δημοσίου.
Το εθνικό νόμισμα είναι το εθνικό εργαλείο για να κομματικοποιήσεις το κράτος και να κρατικοποιήσεις την δημόσια ζωή.
Τώρα με το ευρώ έχουμε έλεγχο και αυτό δεν μας αρέσει, πρέπει να δουλέψουμε και αυτό το σιχαινόμαστε, πρέπει να είμαστε διάφανοι και φυσικά δεν το αντέχουμε.
Εγώ προσωπικά εστιάζω στους θεσμούς και ιδιαίτερα στην αξιοκρατία. Δως μου την δυνατότητα να φτιάξω εγώ τους θεσμούς και επέλεξε εσύ το νόμισμα.
Όταν πας να στήσεις μια επένδυση και σε ρίχνουν στα δικαστήρια για 8-10 χρόνια, όταν ξεκινάς μια επιχειρησούλα ή μια συνεργασία και ο μέχρι τότε διατεινόμενος συνεργάτης της διαφάνειας και αμέμπτου ηθικής σε παρασύρει στο βούρκο και δεν παίρνει λιγότερο από 8-10 χρόνια να βρεις άκρη, όταν ο κάθε υπάλληλος μπορεί να ρίξει τον φάκελο σε ένα συρτάρι και δεν μπορεί κανείς να τον ακουμπήσει (τον υπάλληλο), τότε τι να σου κάνει και η δραχμή, με δραχμή γινόντουσαν όλα αυτά.
Όταν αρνούνται οι καθ υλην αρμόδιοι να ακουμπήσουν την γραφειοκρατία ή το λαθρεμπόριο καύσιμων, τότε δεν είναι θέμα νομίσματος, είναι θέμα διοίκησης, είναι θέμα βούλησης και είναι θέμα θεσμών. Όταν αρνούνται όλοι αυτοί οι πολιτικάντηδες να δημιουργήσουν ένα απλό και λειτουργικό πλαίσιο νόμων με στόχο την ανάπτυξη ή όταν αρνούνται πεισματικά να δημιουργήσουν κίνητρα και μηχανισμούς ελέγχου που θα κάνουν τις παραγωγικές επενδύσεις εύκολες και τον έλεγχο μηχανισμό δημιουργίας μόνο υγιών παραγωγικών επενδύσεων, τι να σου κάνει το νόμισμα;
Το ότι πολλοί συμπολίτες μας εμμένουν στο νόμισμα και δεν αγγίζουν καθόλου τους θεσμούς με κάνει να πιστεύω ότι επιζητούν τα σοβιέτ. Και για να μην παρεξηγηθώ πρέπει να ομολογήσω ότι το κομμουνιστικό σύστημα είναι σχεδόν τέλειο, όμως επανδρώνεται από ανθρώπους και εκεί χαλάει η δουλειά. Μην ξεχνάμε τον Στάλιν και τα εκατομμύρια που σκότωσε και εξόρισε. Σύντομα θα κάνω και μια ανάρτηση σχετικά με το Σταλινικό καθεστώς και είναι μια σειρά από φωτος από βιβλίο.
Όμως, και το καπιταλιστικό σύστημα είναι καλό καθώς δίνει ευκαιρίες και απελευθερώνει τους δημιουργικούς ανθρώπους, όμως επανδρώνεται και αυτό από ανθρώπους και εκεί πάλι χαλάει η δουλειά καθώς επικρατεί το ατομικό όφελος και η ακόρεστη δίψα για όλο και περισσότερα που μετατρέπει πολλούς ανθρώπους σε καννίβαλους.
Αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι δημοκρατία είναι ολιγαρχία με στοιχεία φεουδαρχισμού. Όμως ελάχιστα με ενδιαφέρει το είδος του πολιτεύματος και αυτό για έναν απλό λόγο. Διάλεξε εσύ το είδος του πολιτεύματος και κυβέρνησε. Επέλεξε από δικτατορία, μοναρχία, ολιγαρχία, κοινοβουλευτισμό ή και προεδρικό κοινοβουλευτισμό και μάζεψε και τις τρεις εξουσίες στα χέρια σου. Άφησε με όμως να φτιάξω εγώ τους θεσμούς.
Η Δημοκρατία είναι το άριστο πολίτευμα για άριστους όμως πολίτες. Και μπορεί στην Πολιόχνη της Μυτιλήνης ή στην κλασσική Αθήνα να είχαν περισσότερη δημοκρατία, σήμερα όμως η πλειονότητα των πολιτών ούτε γνωρίζει ούτε ενδιαφέρεται για το τι είναι δημοκρατία. Σήμερα οι θρασείς (οι πολιτικοί δηλαδή) καλλιεργούν ένα κλίμα λαϊκισμού, εξυπηρέτησης πέρα και πάνω από νόμους, πώλησης θέσεων στο Δημόσιο με αντάλλαγμα ψήφους, αποπροσανατολισμού από πνευματικά πράγματα μόρφωση κ παιδεία σε άρτο και θέαμα κ καλοπέραση.
Και να μην θίξω βέβαια την πνευματική κατάσταση των Ελλήνων.
Αλλά εσείς με μανία στοχεύετε στο νόμισμα. Όλο αυτό με κάνει να υποπτεύομαι ότι θέλετε ένα λαό προσκολλημένο σε ένα νόμισμα σε συνθήκες σιοβετίας και μόνιμα σε πνευματική υπνηλία με όλα τα παρατρεχάμενα…. Κακή δημόσια διοίκηση, έλλειψη παιδείας, έλλειψη δικαιοσύνης.
Σχεδόν όλα τα κράτη με εθνικό νόμισμα βρέθηκαν στα πρόθυρα της κατάρρευσης και δεν είναι τυχαίο. Η πρώην ΕΣΣΔ δεν βρέθηκε σε ελεύθερη πτώση; δικό της νόμισμα δεν είχε;;;. Και η Γερμανία του μεσοπολέμου δικό της νόμισμα είχε και έφτασαν σε σημείο να γεμίζουν ένα καροτσάκι εργασίας οικοδομών με χαρτονομίσματα για να αγοράσουν ένα καρβέλι ψωμί. Οι ΗΠΑ δικό τους νόμισμα έχουν αλλά είναι πολλές οι φωνές που προειδοποιούν για το χρέος και 2-3 φορές έχουν κλείσει το μισό δημόσιο λόγο φόβου κατάρρευσης. Ένα σημαντικό μερίδιο της πτώχευσης το έχουν τα χρήματα για μισθούς και συντάξεις καθώς ξοδεύουμε 30 + 18 δις και βγάζουμε λιγότερα. Και με δραχμή και ο Παπανδρέου το είχε πει: ή εμείς ή το χρέος.
Αν η Γερμάνια μετά τον Β ΠΠ δημιούργησε ένα οικονομικό θαύμα αυτό οφείλεται στην πειθαρχία και τις επιλογές με βάση το συμφέρον του γερμανικού έθνους. Είναι επική η συμπεριφορά των γερμανών όταν ο Αντεναουερ ζήτησε από όλους τους δημόσιους υπαλλήλους να μην πληρωθούν για ένα μήνα αλλά να εργαστούν για την πατρίδα τους. Εσείς οι εραστές της δραχμής γνωρίζετε τι έπραξαν οι γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι ;
Και οι ΗΠΑ που μέχρι πριν 7-8 δεκαετίες συγκροτούνταν σαν κράτος (γιατί δεν αποτέλεσαν με την μια και από την αρχή (ανεξαρτησία) όλες οι πολιτείες αυτό που είναι σήμερα οι ΗΠΑ καθώς οι διάφορες πολιτείες ενσωματώνονταν διαδοχικά στον εθνικό κορμό), έφτασαν να είναι η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη όχι χάρη στο νόμισμα αλλά χάρη στο απλό πλαίσιο ίδρυσης επιχειρήσεων, την υπεραπλουστευμένη γραφειοκρατία και τους αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου. Συν το γεγονός ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας μια επιχείρησης είναι πραγματικά ένα κράτος δικαίου. Δεν σου παίρνει το σπίτι αν δεν έχεις να πληρώσεις την εφορία.
Το ΑΕΠ φυσικά και είναι σημαντικό, όσο επεκτείνεται κ αυξάνει τόσο μεγαλύτερα περιθώρια για δαπάνες έχεις. Αλλά είναι λάθος να λες με δραχμή θα ανεβάσω το ΑΕΠ. Με δραχμή άρχισε η συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης αλλά τεχνηέντως διογκώθηκε το ΑΕΠ με δανεικό χρήμα σε ευρωπαϊκές λογιστικές μονάδες στην αρχή και ευρώ μετά. Όταν με δραχμή διογκωνόταν το ΑΕΠ μέχρι πριν το 1981 αυτό οφειλόταν σε επενδύσεις σε παραγωγικές μονάδες αφενός και την μικρότερη ΔΙΑΦΘΟΡΑ αφετέρου. Μετά το 1981 η διαφθορά γιγαντώθηκε όπως και η ασυδοσία στην Δημόσια Διοίκηση. Ήθελε κάποιος να κάνει μια επένδυση και απλωνόντουσαν χέρια από παντού, από νομάρχες και υπουργούς μέχρι απλούς υπαλλήλους. Θέλει ένας διδάκτορας σήμερα να ιδρύσει ένα εργαστήριο με έρευνα πάνω σε νανοβιοτεχνολογία και τα εμπόδια από την γραφειοκρατία και την φορολογία είναι ανυπέρβλητα.
Όλοι εσείς οι εραστές της Δραχμής θυμάστε που έκλειναν οι βιοτεχνίες στην Βόρεια Ελλάδα και κυρίως στην Μακεδονία; Θυμάστε μετά από το 1981 μέχρι και το 2000 που έκλεισαν τα μεγαλύτερα εργοστάσια στην Ελλάδα;;; όλα αυτά με δραχμή έγιναν. Με δραχμή αρπάχτηκαν βιοτεχνίες και βιομηχανίες, με δραχμή ναυάγησε η ναυπηγοεπισκευαστική, με δραχμή ναυάγησαν οι μεγάλες υφαντουργίες, με δραχμή μεσουράνησαν οι συνδικαλιστές οδηγώντας μέσω απεργιών μεγάλα εργοστάσια όπως η πειραϊκή πατραϊκή και το αιγαίο σε κλείσιμο. ΕΠΙ ΔΡΑΧΜΗΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.
Μετά το 1981 και για τις επόμενες δυο δεκαετίες ποδοπατήθηκαν οι θεσμοί, εφαρμόστηκε αναξιοκρατία, γέμιζαν τα υπουργεία από διορισμένους που δεν είχαν καρέκλα να κάτσουν, από πρόσωπα αμόρφωτα και αγράμματα, πίεζαν τις επιχειρήσεις να προσλάβουν ολοένα και περισσότερους μέχρι που πολλές χρεοκοπούσαν, διοικούσαν οι συνδικαλιστές και η κλεπτοκρατία μεσουρανούσε.
Όλοι εσείς που διακηρύτετε ότι με νόμισμα τη δραχμή θα πάμε σε οικονομική ανάπτυξη δεν λέτε λέξη για την διαφθορά, την γραφειοκρατία, τις υπεξαιρέσεις, το πελατειακό κράτος, το κομματικό κράτος, την αναξιοκρατία, τις μίζες, τα λαδώματα, την αδικία σε πρόσωπα και εταιρείες. Υπάρχουν δεκάδες αξιόλογα πρόσωπα με διδακτορικά που δεν αξιοποιούνται αλλά μένουν άνεργα ή φεύγουν στο εξωτερικό και στις επιτελικές θέσεις τοποθετούνται αγράμματοι και αμόρφωτοι αλλά έχουν σαν προσόν το ότι υπηρετήσαν το κόμμα. Και δεν λέτε κουβέντα γι αυτό.
Όλοι εσείς μου δίνετε την εντύπωση ότι θέλετε ένα σοβιετικό κράτος άκρατου κομμουνισμού και άκρατου κρατικού έλεγχου. Μόνο που κάτι τέτοιο το έχει δείξει ξεκάθαρα η ιστορία ότι οδηγεί σε παρακμή και καταστροφή. Κάτι τέτοιο εξυπηρετεί ανθρώπους που απλά θύουν να κάθονται και να πληρώνονται και να μην ελέγχονται αλλά να ελέγχουν.
Όλοι εσείς που διακηρύττετε με παθός ότι η δραχμή θα μας σώσει μάλλον σας έχουν τάξει κάποια θεσούλα ή θεσάρα.
Η πατρίδα μας θα πάει μπροστά και θα οδηγηθεί σε οικονομική ανάπτυξη και γενικά σε ανάπτυξη μόνο αν σηκώσουμε τα μανίκια όλοι μας και εργαστούμε. Υπό την αιγίδα και προστασία και έλεγχο ενός κράτους δικαίου που θα δίνει ευκαιρίες, θα στηρίζει, θα ελέγχει σωστά, θα υπάρχει δικαιοσύνη, θα υπάρχει παιδεία, θα υπάρχει διαφάνεια. ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΕΣΜΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ. Και δεν θα κυβερνούν πολιτικάντηδες.
Αν έχω ένα κάλο μαχητικό αεροσκάφος χρειάζομαι και έναν κάλο πιλότο και τήρηση των κανονισμών ασφαλείας και εμπλοκής. Μόνο το αεροσκάφος δεν φτάνει. Έτσι και με την δραχμή. Μόνη της δεν φτάνει έκτος και αν κάποιος γουστάρει να κάθεται, να πληρώνεται και να μην δίνει λογαριασμό πουθενά. Χρειάζεται έλεγχος και διαφάνεια για να πάει ένα κράτος μπροστά, χωρίς έλεγχο και διαφάνεια επικρατεί το σκοτάδι και το σκοτάδι φέρνει μούχλα και η μούχλα σαπίλα.
Ο Jean Jacques Rousseau στο Κοινωνικό Συμβόλαιο το περιγράφει πολύ ωραία:
…… ενώ σε αυτήν η φωνή του λαού δεν ανυψώνεται σχεδόν ποτέ στις πρώτες θέσεις από ανθρώπους ικανούς και φωτισμένους οι οποίοι τις υπηρετούν με τιμή, στη θέση τους συνωθούνται συχνότατα ασήμαντα μυαλά, μικροκαμποτίνοι και μηχανορράφοι με περιορισμένες ικανότητες που αναρριχώνται με τα πανούργα τεχνάσματα τους σε υψηλές θέσεις φανερώνοντας απλώς στον κόσμο την ανικανότητα τους αμέσως μόλις αναλάβουν ένα αξίωμα…..
Και επίσης:
Μόλις ο πολίτες σταματήσουν να θέτουν σε προτεραιότητα το ενδιαφέρον να μετέχουν στα κοινά και προτιμήσουν να συνεισφέρουν με το πορτοφόλι τους παρά με την προσωπική παρουσία τους, το κράτος πλησιάζει ήδη στην καταστροφή του. Πρέπει να εκστρατεύσουν; Πληρώνουν στρατεύματα και κάθονται σπίτι τους. Πρέπει να πάνε στη συνέλευση; Διορίζουν βουλευτές και μένουν στο σπίτι τους. Λόγω οκνηρίας και οικονομικής ευχέρειας αποκτούν εντέλει στρατιώτες για να υποδουλώνουν την πατρίδα τους και βουλευτές για να την ξεπουλούν.
Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΚΑΙ ΘΕΣΜΩΝ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.
Με εκτίμηση
Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Την ευθύνη για τα σχόλια φέρει αποκλειστικά ο σχολιαστής.Αναρτήσεις γίνονται μόνο επώνυμα με λογαριασμό Google.