Τι απάντησε ο Μ. Θεοδωράκης στη πρόταση Βενιζέλου για πρόεδρο της Δημοκρατίας, και πως χαρακτήρισε την κυβέρνηση;

Με ένα κατηγορηματικότατο «όχι» απάντησε ο Μίκης Θεοδωράκης στην πρόταση του Ευάγγελου Βενιζέλου για να προταθεί ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Μία ημέρα μετά το εξιτήριο που πήρε από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν, ο Μίκης Θεοδωράκης αποφάσισε να δώσει τέλος στις φήμες και τους ψιθύρους που είχε δημιουργήσει η πρόταση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ώστε ο διάσημος συνθέτης να είναι ο διάδοχος του Κάρολου Παπούλια στο Προεδρικό Μέγαρο.

Μάλιστα ο κ.Θεοδωράκης επέλεξε ιδιαίτερα σκληρή γλώσσα για να απαντήσει στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζοντας την κυβέρνηση ως…«προσωπικό της υποτέλειας» που καταδικάζει όσους σκέφτονται και να μάχονται αντιμνημονιακά και αντισυστημικά, όπως εκείνος.

Και συνεχίζει «Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να με εμπλέκουν στα παιχνίδια τους οι παντός είδους εκπρόσωποι του προσωπικού της υποτέλειας και μάλιστα ως παράγοντα λύσης στο πρόβλημά τους;». Και τέλος ξεκαθαρίζει πως δεν έχει καμία θέση στα πολιτικά παιχνίδια που απασχολούν το υπάρχον πολιτικό δυναμικό, το οποίο τυφλωμένο από πολιτικές φιλοδοξίες εγκατέλειψε τον ελληνικό λαό.

Η ανακοίνωση του Μίκη Θεοδωράκη

«Στο επίκεντρο της εθνικής μας κρίσης βρίσκεται και η διαρκώς οξυνόμενη κρίση του προσωπικού της υποτέλειας λόγω της φθοράς που υφίστανται τα μέλη του, καθώς είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν τα αντιλαϊκά μέτρα των ξένων Καγκελαριών που από το 2011 κατέχουν τη χώρα, μεταξύ των οποίων μέτρων ήταν και το να καταδικάσουν σε σιγή όσους και όποιους συνεχίζουν να σκέφτονται και να μάχονται αντιμνημονιακά και αντισυστημικά. 

Ένας απ’ αυτούς υπήρξα και είμαι κι εγώ, γεγονός που το γνωρίζουν όλοι. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να με εμπλέκουν στα παιχνίδια τους οι παντός είδους εκπρόσωποι του προσωπικού της υποτέλειας και μάλιστα ως παράγοντα λύσης στο πρόβλημά τους; Άλλωστε μόλις προχθές ανέπτυξα στην Ακαδημία Αθηνών την άποψή μου υπογραμμίζοντας ότι η «Μόνη Λύση» είναι η κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας. Μπροστά σ’ αυτό τον Στόχο, ας μου επιτραπεί να θεωρώ τα πολιτικά παιχνίδια που απασχολούν το υπάρχον πολιτικό δυναμικό σαν ένα τμήμα της βαθιάς κρίσης ενός πολιτικού χώρου ο οποίος εγκατέλειψε προ πολλού τον ελληνικό λαό τυφλωμένος από πολιτικές φιλοδοξίες και απέναντι στον οποίο η δική μου θέση είναι η κάθετη αντίθεση και η ανθρώπινη θλίψη.»