Ηρωελεγείον, από τις λέξεις Ήρωας + Ελεγείον = ύμνος στους ήρωες.

Οι ευχαριστίες και τα επαινετικά λόγια, προς τους Πυροσβέστες και όσους συμμετέσχον στην τρομακτικήν πυρκαγιάν της Ανατολικής Αττικής  εξεφράσθηκαν χωρίς φειδώ, τόσον από επίσημα χείλη όσον και  από τους απλούς πολίτες και κατά μείζονα λόγον όσων διεσώθηκαν οι κινδυνεύσασες περιουσίες τους.  Τα αυτά και για όλους τους πυροσβέστες στην υπόλοιπην Ελλάδα.

Στην Αττικήν ακούσαμεν πυροσβέστες να αναφέρουν ότι ήταν εκεί επί τριήμερον και ολίγην ανάπαυλαν εύρισκαν ξαπλώνοντας επί του εδάφους!! Ακούσαμεν επίσης  ότι  ιδιώτες τους προσέφεραν νερό για να πιούνε και κάποιαν ξηράν τροφήν! Δεν ακούσαμεν να προσήλθεν κάποιος Βουλευτής, να προσφέρει κάτι ανάλογον στους μαχομένους με τις φλόγες. Ίσως να συνέβη και να μας διέφυγεν.

Η μάχη με τις φλόγες είναι πολλαπλώς επικίνδυνη. Κοπιώδης αλλά και κίνδυνος μέγας από τον καπνόν και την ξηρότητα στο στόμα. ‘Όμως έδιδαν τις μάχες οι πυροσβέστες και όταν η φωτιά κατεσβέσθη τους εξεφράσθηκαν  συγχαρητήρια και ευγνωμοσύνη από πρωθυπουργικά χείλη και φυσικά από όλους τους Έλληνες.

Υπεύθυνοι όμως φορείς δεν είχαν την αυτήν άποψη. Οκτώ πυροσβέστες οι οποίοι είχαν μεταβεί στην Κεφαλληνία από Πελοπόννησον,  για κατάσβεση πυρκαγιών, μετά την προσφοράν τους έφθασαν στο λιμάνι για να επιστρέψουν στην έδραν τους. Όμως εκεί συνέβη το απροσδόκητον!! Στο πλοίον δεν τους επέτρεψαν να εισέλθουν διότι δεν είχε σύμβαση για μεταφοράν πυροσβεστών η εταιρεία!!! Η σύμβαση υπήρχε με άλλην!!

Έπρεπε να υπάρχει σύμβαση για να εξυπηρετηθούν οι καταπονημένοι  πυροσβέστες οι οποίοι ίσως θα μετέβαιναν προς κατατάσβεση άλλης πυρκαγιάς;; Δεν έπρεπε «να πέσουν τα τείχη», όπως γινόταν στην  Αρχαίαν Αθήνα για τους Ολυμπιονίκες;; Δεν έπρεπε το Λιμενικόν να επέμβει και να ρυθμισθεί το θέμα; Δεν έπρεπε  οι αξιωματικοί του πλοίου  να λάβουν αυτοβούλως άμεση πρωτοβουλίαν και να απαιτήσουν από τον πλοιοκτήτην την εξυπηρέτηση των πυροσβεστών; Κανείς δεν επενέβη όπως φαίνεται και οι πυροσβέστες περιφρονήθησαν σκαιότατα!!!  Παρέμειναν ταλαιπωρούμενοι επί τρεις ώρες,  ώσπου να αναχωρήσει άλλο  πλοίον!!

Οι ύμνοι και οι έπαινοι είναι κάτι το στιγμιαίον και  δυστυχώς επιφανειακόν όχι μόνον για την συγκεκριμένην περίπτωση αλλά και για άλλες όμοιες. Σε συγχαίρουν και μετ’ ολίγον σε «πνίγουν».  «Ωσαννά» και «Σταύρωσον» αποδίδουν περιτράνως τις επιφανειακές ευχαριστίες και τα τυχόν ανακρουόμενα  διθυραμβικώς συγχαρητήρια!!

Δεν χρειάζονται συγχαρητήρια και επαίνους οι πυροσβέστες. ‘Όλα αυτά  έρχονται οίκοθεν, αβιάστως και αδόλως από την επιτέλεση του καθήκοντος και την νίκην  κατά της λαίλαπας!

Ο μέγιστος ύμνος για τους πυροσβέστες είναι η ύπαρξη των αναγκαίων για την εξάσκηση του έργου τους και η μη ανάμειξη των πολιτικών  στους σχεδιασμούς τους!!

Μιχαήλ Στρατουδάκης