Σκωράρουν Ιστορίαν, Παραδόσεις, Μνήμην

Την άκρως χαλεπήν περίοδον που διανύει αυτήν στιγμήν η Ελλάδα κατά την οποίαν έχασε την οικονομίαν της, ενώ είναι μια από τις πλουσιώτερες χώρες της Υφηλίου, έχασε την Εθνικήν της κυριαρχίαν η οποία περιήλθεν στους βρωτοκτόνους δανειστές οι οποίοι την μετέτρεψαν σε οικονομικήν τους επαρχίαν, την στιγμήν κατά την οποίαν ο Λαός της πάσχει δεινώς οικονομικώς και ο ενεργός πληθυσμός ευρίσκεται σε εργασιακήν πέδηση, αυτήν την  στιγμήν η προσφυγή στις εθνικές παραδόσεις είναι το μέσον λήθης των βασάνων. Πηγή ευφροσύνης των Ελλήνων!

 Η προσέλευση στην Εκκλησίαν τον γεμίζει ανάταση και ξεχνά τα καθημερινά βάσανα αναπτερώνοντας ταυτοχρόνως την Ελπίδα για καλλίτερον αύριον. Η Ορθοδοξία δεν αποτελεί ούτε εμπόδιον, ούτε ταπείνωση στον Έλληνα.  Από τηλεοπτικόν σταθμόν ακούστηκαν μεταξύ άλλων παραδόξων.

«Η θρησκευτική συνείδηση είναι για κάθε άνθρωπο κάτι ιδιαίτερο. Είμαστε ένα σύγχρονο κράτος και όχι "ταλιμπάν" της Ορθοδοξίας» προσέθεσε ο πρόεδρος της Βουλής και επισήμανε ότι «οι παραδόσεις σε πολύ μεγάλο βαθμό κρατούνται όσο τις κρατάει η εποχή τους».

Η λέξη «ταλιμπάν» δεν υπάρχει στις Ελληνικές εγκυκλοπαίδειες. Στην Βικιπαίδειαν ορίζεται ως πολιτικό-θρησκευτικός οπαδός του ισλαμικού κράτους. Ανεξαρτήτως αυτών η Ορθοδοξία δεν είναι δυνατόν να είναι παίγνιον στα χέρια των κατά περίπτωση πολιτικών και να την «τεμαχίζουν», ελπίζοντες ότι παράγουν καινοτόμον έργον. Δεν βλάπτει επ’ ουδενί την πρόοδον της Ελλάδος. Απεναντίας την ενδυναμώνει τα μέγιστα.

Οι παρελάσεις που συνεχώς είναι στο στόχαστρον, είτε σχολικές είτε στρατιωτικές κατά τις μεγάλες εθνικές επετείους, είναι στιγμές εθνικής υπερηφανείας, αποδόσεως τιμών σ’ εκείνους που μας χάρισαν την Ελευθερίαν και μας ανέδειξαν ως Κράτος, αλλά και συνέχιση της πολυχιλιόχρονης  Ελληνικής Ιστορίας και των παραδόσεων μας. Αν δεν τηρούσαμεν τις παραδόσεις τα ήθη και τα έθιμά μας,  θα είμεθα ασκίον κενόν και δεν θα υπήρχεν κάτι στον βίον μας δια να μας ενώνει στην χαράν, την διασκέδαση, την απομάκρυνση  της καθημερινότητας και της ανίας.

 Ο  Στράβων μας περιγράφει την μεγαλειώδη παρέλαση που γινόταν κάθε χρόνον το 500-600 π.Χ.  στην Αμάρυνθον Ευβοίας  προς τιμήν της θεάς Αμαρυνθίας Αρτέμιδος: Γράφει. «ἣν ἀνέθεσάν ποτε ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀμαρυνθίας Ἀρτέμιδος· γέγραπται δ' ἐν αὐτῇ τρισχιλίοις μὲν ὁπλίταις ἑξακοσίοις δ' ἱππεῦσιν ἑξήκοντα δ' ἅρμασι ποιεῖν τὴν πομπήν».

Οι Ολυμπιακοι Αγώνες δεχόταν επισκέπτες από ολόκληρην την Ελλάδα. Πήγαιναν και γυναίκες παρ’ ότι δεν μπορούσαν να εισέλθουν στο Γυμναστήριον. Και γέροντες μερικοί από τους οποίους πέθεναν από τις κακουχίας της πολύμηνης πορείας. Τα Παναθήναια, τα Νέμεα και όλες αυτές οι υπέρλαμπρες εορτές και παρελάσεις ζημίωσαν ή δόξασαν την Ελλάδα; Η ανάμνηση και ανάλογη τήρηση εορτών σε τι βλάπτει;;

Και τις σήμερον υπάρχουσες παρελάσεις και πανηγύρεις επί παραδοσιακών θεμάτων γιατί κάποιοι θέλουν να τις αποστερήσουν βιαίως από τον Έλληνα; Οι «δράστες» γιατί λησμονούν την Ιστορικήν μνήμην;  Γιατί  προσπαθούν να αφαιρέσουν βιαίως ευχάριστες στιγμές του δυστυχούντος Λαού;  Δεν τους τρομάζει η ρήση του Δημοκρίτου «Χαλεπόν ἄρχεσθαι ὑπό χείρονος»;;

Μιχαήλ Στρατουδάκης