«Χαμηλά» η Ολομέλεια;;;

Άγνωστον  πόσοι από τους παρακολουθήσαντες  τις συζητήσεις στην Ολομέλειαν του Ελληνικού Κοινοβουλίου για τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα , έμειναν ικανοποιημένοι και σε πόσον βαθμόν. Και τι είδους ικανοποίηση αισθάνθηκαν. Και τι τους έκαμεν περισσότερον εντύπωση απ’ όσα ακούσθηκαν από τους αγορητές. Αυτονόητον ότι οι κομματικοί και φανατικώς υποστηρίζοντες το Κόμματους, δεν  θα βρήκαν ψόγον στους δικούς τους αγορητές.

Αρθρογραφούντες, δεν ανήκομεν σε κανένα Κόμμα, είμεθα απολύτως πολιτικοποιημένοι και ουχί κομματικοποιημένοι. Γι’ αυτό μπορούμεν να εκφράζομεν τις γνώμες μας ελευθέρως. Παρετηρήσαμεν όθεν.

n  Οι πλείστοι αγορητές ήταν εκτός θέματος, όπως συμβαίνει κάθε φοράν σε τόσον σημαντικά νομοθετήματα.  Κατέκριναν τα λοιπά Κόμματα και ανέβαζαν στα ουράνια το δικόν τους. Προτεραιότητα στις περιπτώσεις αυτές δεν είναι εύκολον να διακριβωθεί.

n  Οι αγορεύσεις αποτελούν, όπως διεξάγονται μονόλογον άνευ σημασίας. Εφ’ όσον επιτροπή μελετά δήθεν το νομοσχέδιον και λέει ότι πρέπει να περάσει, ο Βουλευτής του λοιπού, δεν έχει διαφορετικόν λόγον και, ότι αν αναγνώσει δεν μετρά και τόσον.

n  Η ομιλία του Πρωθυπουργού, σε ένα τόσον κορυφαίας σημασίας Νομοθέτημα, το οποίον αποτελεί καταλύτην για την επιβίωση της χώρας, δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Κατηνάλωσε το μέγιστον του χρόνου αναφερόμενος στον αρχηγόν της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως. Μ’ αυτόν ξεκίνησε. Μ΄ αυτόν συνέχισε. Μ’  αυτόν τελείωσε. Τόσες αναφορές αποτελούν μάλλον ύμνον παρά κατηγορίαν. Η αγωνία του αδημονούντος ακροατηρίου ήταν γιατί επεβλήθηκαν τα νέα δρεπανηφόρα μέτρα, τι σκοπόν εξυπηρετούν εν τη πράξει, γιατί να περικοπούν οι συντάξεις σε τόσον μεγάλον ποσοστόν εκ νέου και για δωδεκάτην φοράν, αν θα ελλατωθεί η ανεργία, αν θα αυξηθεί η παραγωγή, αν θα έχομεν την  δυνατότητα να πληρώνομεν τους νέους φόρους,  αν θα αποδειχθούν λυσιτελείς και όλα αυτά. Έπρεπε να αναπτύξει αυτά και άλλα πολλά επί του θέματος και να μη κάμει ούτε νύξιν του ονόματος του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως και των άλλων Κομμάτων.  Οι αθέμιτοι καθημερινοί  διαξιφισμοί και λεκτικά υβρεολόγια δεν επιφέρουν όφελος και δεν συμβάλλουν στην έξοδον του Λαού από την κρίση αλλά στην καταπόντισή του.  Με τόσα πολλά θέματα που απαιτούσε  ο Λαός ενημέρωση, υπεύθυνην και αναλυτικήν,  δεν έπρεπε  να υπάρξει  ούτε δευτερόλεπτον για κατηγορίες άλλων κομμάτων, κάτι που η στιγμή αλλά και ο χώρος δεν το επέτρεπαν.

n  Βουλευτές, πλην  κατά μείζονα λόγον Βουλεύτριες χρησιμοποιούν το βήμα του Κοινοβουλίου και ως βάση  αμισθώτου προβολής, αλλά και ενδυματολογικής  αμίλλης μεταξύ των συναδέλφων τους!! Όταν τα παιδιά στα σχολεία λαμβάνουν συσσίτια για να μη λιποθυμούν από την πείναν, όταν η πείνα και δυστυχία έχει κατακλύσει μέγα μέρος του Λαού, όταν  παρουσιάζονται κρούσματα ανευρέσεως ίχνους τροφής στα απορρίμματα, τα δαπανηρά και αχειρίδωτα ενδύματα αγορητριών στην Βουλήν είναι  μάλλον  για την περίπτωση που διανύομεν, προκλητικά και ανεπίτρεπτα.  Προσβάλλουν το περί οικονομικής ανεχείας συναίσθημα του κοινού.

Στα όσα εν τάχει ανεφέραμεν, πρέπει να ενταχθούν  και οι καθημερινές ύβρεις των Βουλευτών προς αλλήλους, οι οποίες εγγίζουν τα όρια του ανεπιτρέπτου και του ακόσμου, πολλάκις δε του ποινικώς κολασίμου. Ο Ναός της Δημοκρατίας δεν απαιτεί  μόνον  τήρηση κανόνων νομικών και επωφελών για τους Πολίτες, αλλά και ιδανικά δείγματα ευγενείας τύπου και υπογραμμού.

Μιχαήλ Στρατουδάκης