ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ...

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ: ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΠΟΥΚΛΗΣ

ΝΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ
Στην εκδήλωση της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αρκαδίας για την παρουσίαση της μελέτης του Ινστιτούτου Εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε. για την οικονομία του νομού, παρευρέθηκαν ο υποψήφιος περιφερειάρχης της Οικολογικής Συμπολιτείας του Μοριά Λάμπρος Μπούκλης και ο υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας Γιάννης Παρασκευόπουλος.
Στο χαιρετισμό του στην ημερίδα εκ μέρους της Οικολογικής Συμπολιτείας, ο Γιάννης Παρασκευόπουλος υπογράμμισε τη σημασία της πρωτοβουλίας της Τ.Ε.Δ.Κ. να παραγγείλει τη συγκεκριμένη μελέτη, αλλά και τη συμβολή του Ινστιτούτου Εργασίας της Γ.Σ.Ε.Ε. στην ανάδειξη της οπτικής των εργαζομένων σε σημαντικά ζητήματα. ¨Όπως σημείωσε:
«Το μοντέλο οικονομίας που κυριάρχησε μέχρι τώρα, οδήγησε τη μισή Ελλάδα σε ασφυξία και την άλλη μισή σε ερήμωση. Η Αρκαδία δε χωρούσε στην κλασσική ανάπτυξη που απαιτεί μεγάλες πεδιάδες, απέραντες αμμουδιές ή ισχυρούς βιομηχανικούς πόλους. Αυτό όμως δεν είναι λόγος να βάλουμε την Αρκαδία στο περιθώριο: αντίθετα, είναι ισχυρός λόγος να αλλάξουμε τα πρότυπα και τις κατευθύνσεις μιας οικονομίας που έχει ήδη καταρρεύσει.
Τώρα με την κρίση, μπορούμε είτε να υποταχθούμε στη φιλοσοφία της τρόικας και του Δ.Ν.Τ. που απαιτεί περικοπές μέχρι θανάτου, είτε να κάνουμε το αντίθετο: να επενδύσουμε αποφασιστικά στην ταυτόχρονη έξοδο από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση. Πόροι μπορούν να βρεθούν, αν υπάρχει συγκροτημένο σχέδιο και ισχυρή πολιτική βούληση: σκεφτείτε μόνο τη δυνατότητα, τα δεκάδες δις των εγγυήσεων προς τις τράπεζες να είχαν συνοδευτεί από όρους για χαμηλότοκη χρηματοδότηση συγκεκριμένων κατηγοριών επενδυτικών σχεδίων, στα πλαίσια μιας πράσινης στροφής.
Πρώτος πυλώνας σε μια τέτοια πρόταση είναι η βιώσιμη αναζωογόνηση της υπαίθρου, με ποιοτική αγροτική παραγωγή συνδεδεμένη με μεταποίηση μικρής κλίμακας και ήπιο τουρισμό, με στόχο τη σταδιακή επάνοδο πληθυσμού ως διέξοδο στην ανεργία. Ως Πελοποννήσιος δεύτερης γενιάς που ζει στην Αθήνα, καταλαβαίνω πολύ καλά πόσο σημαντικό είναι να ξανακερδίσει η Πελοπόννησος το ανθρώπινο δυναμικό που δε μπορούσε μέχρι τώρα να κρατήσει.
Οι άλλοι δύο πυλώνες είναι για μας η αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών και η απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη, όπου έχει σημασία να αναδείξουμε το δανικό και γερμανικό μοντέλο ανανεώσιμης ενέργειας που τη συνδέει με τις τοπικές κοινωνίες μέσω Εταιριών Λαϊκής Βάσης και δημοτικών επιχειρήσεων, και να μην αρκεστούμε στο μοντέλο της Ισπανίας, που θέλει το κρίσιμο αυτό πεδίο αποκλειστική υπόθεση μεγάλων εταιριών. Και φυσικά, είναι αδιανόητο να συζητάμε για συλλογικά αγαθά και, την ίδια στιγμή, να κλείνουμε το σιδηρόδρομο και να ξηλώνουμε τις γραμμές, όπως επιχειρεί το νομοσχέδιο που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή με διαδικασίες εξπρές.
Απαραίτητο είναι, τέλος, να μη μείνει η οικονομία μας μόνο με τον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα: είναι καιρός να αναπτύξουμε επιτέλους και τον κοινωνικό, μη κερδοσκοπικό τομέα της οικονομίας, όπως γίνεται ήδη σε μεγάλη έκταση σε πλήθος χώρες. Για να αναφέρω ένα μόνο παράδειγμα, σκεφτείτε πόσο σημαντική θα ήταν η απευθείας δικτύωση των καταναλωτών στην Τρίπολη και τα κέντρα των άλλων δήμων, με τους παραγωγούς της αρκαδικής υπαίθρου: οι καταναλωτές θα πλήρωναν λιγότερο, οι αγρότες θα βελτίωναν το εισόδημά τους, και επιπλέον θα ξέραμε και τι τρώμε. Δεν αξίζει λοιπόν τον κόπο να βάλουμε την οικονομία μας σε άλλες βάσεις;»